Het was me het jaar weer! Net zoals 2014 vooral een jaar van veel verdriet. Her en der ook hoogtepunten …. die horen gelukkig bij een rollercoaster. Hoe we ook ons best doen om vooral die goeie dingen te herinneren, we kunnen er niet omheen dat ook de tranen en pijn van 2015 hoog opgelopen zijn. We waren vol goeie moed gestart, we dachten nog …. 2015 …dat moet ons jaar worden. Ons jaar waar we onze wens in vervulling zullen zien gaan. Ons jaar van vreugde … ONS jaar van ONS gezin. Het werd een jaar, ook ons jaar, ook van ons gezin…. maar tot 2x toe waren we close bij echt ONS jaar… Ook dit jaar vulde ons hart tot 2x toe met warmte door 2 zwangerschappen …. Maar al heel snel verbrokkelde ons hart weer in heel veel stukjes omdat we wederom geen goed nieuws kregen.
We proberen net als vorig jaar, en ervoor …vol goede moed 2016 in te gaan. We denken nu niet meer, maar hopen nog wel dat 2016 ONS jaar mag worden. Het zal er dit jaar op of onder zijn. De laatste kans(en) … als het in 2016 niet lukt … is mijn droom voorgoed voorbij. Maar tot die tijd … proberen we te denken, maar vooral te hopen dat het geluk ook onze kant kiest.
Ondertussen is het de 2de eindejaarsfeesten zonder onze Hesse* Zonder het broertje van onze kinderen, zonder ons 4de wonder. Maar wel heel hard aanwezig in onze harten.
Lotje
Geef een reactie