Gisteravond hebben jullie naar alle waarschijnlijkheid gekeken naar de uitzending van EO-Nieuwlicht. Daarop heb ik on- en offline veel reacties gekregen en ik voel dat ik daarover nog wel iets moet schrijven voor een compleet beeld, dat niet in een uitzending van een half uur weergegeven kan worden. Mijn dank gaat zeker uit naar Tijs van den Brink en de redactie van Nieuwlicht die een groeiend probleem op de agenda heeft gezet voor ons.

Een poos geleden werd ik gebeld door de redacteur van Nieuwlicht met de vraag of ik mee wilde werken aan een programma over de kinderwens. Dat wilde ik wel maar gaf aan dat ik alleen wilde meewerken als we de diepte in zouden gaan want het verhaal “Vrouw komt bij de dokter”, die kennen we nu wel. De redactie wist nog niet welke kant men op wilde en had verschillende kennisbronnen aangewend, waaronder Kinderwensbloggers.

We gingen in gesprek, ik vertelde mijn verhaal, en vertelde dat ik mij stoorde aan het algemene beeld dat men heeft van wensouders, die vooral bestaat uit de oudere vrouw die nog ff snel een kind wenst na een carriere. Ik stelde een lijst op met vrouwen die in uiteenlopende situaties zitten, met verschillende achtergronden, die bereid waren mee te werken aan een programma.

Het was best pittig voor mij om te vertellen over mijn situatie en de verhalen van anderen. Voor mezelf begint dat namelijk meer en meer te lijken op het openrijten van een oude wond, die netjes aan het helen is. De verhalen van anderen raken me anders was er geen Kinderwensbloggers, logisch dat dit energie vreet.

Enfin, diverse gaten besproken en na een poosje werd ik terug gebeld. De redactie koos voor het onderwerp psychische belasting bij vruchtbaarheidsbehandelingen; een hele goede 2e voor mij want daar schort één en ander aan. Jammer dat men geen aandacht ging besteden aan het beeld dat over ons bestaat maar aandacht besteden aan dit ondergeschoven kindje (mooi metafoor) is zeker noodzakelijk.

De noodzaak “de psychische belasting” uit te diepen stond ik natuurlijk helemaal achter want velen van ons hebben daar last van en gelukkig realiseren een hoop van ons dat we dit niet alleen hoeven op te lossen en gaan op zoek naar therapeuten. We maken gebruik van deskundigen maar niet vaak via het reguliere circuit omdat het vinden van de juiste therapeut of coach nogal lastig is en als je het niet kan betalen heb je er nog een probleem bij ook. Ook is het zo dat we die hulp vaak pas inschakelen als we tegen onze grenzen aan lopen of over onze eigen grenzen heen zijn gegaan en dat moet anders. We vinden bovendien dat het al in den beginne een optie moet zijn hiervan gebruik te kunnen maken en zien dit als onderdeel van een vruchtbaarheidsbehandeling omdat een kinderwens niet alleen bestaat uit een lichamelijke behoefte. Misschien is het zelfs zo van niet, het begint immers in je hoofd en waar ‘t voor de eerste keer een error veroorzaakt is in je hoofd.

Mijn aandeel aan dit programma is me zwaarder gevallen dan ik had voorzien maar gelukkig heeft het zijn doel bereikt en staat het op de agenda van hen die erover moeten gaan beslissen wat te doen met dit feit. Mijn, ons idee daarover is wel duidelijk. Een verbeterde psychische ondersteuning helpt ons onze grenzen beter bewaken, én nog veel belangrijker wat mij betreft, psychische ondersteuning helpt bij het incasseren en verwerken van het lange wachten en de vele teleurstellingen die wij voor onze rekening krijgen voor, tijdens en na een behandeling. En het maakt niet uit of de behandeling succesvol was want ook vrouwen die wel een kind kregen hebben nog trauma’s te verwerken en ongewenste kinderlozen lopen ook aan tegen een (lang) rouwproces. En vergeet de wensouders die hun voortplantingssysteem of een deel (eileiders, baarmoeder) daarvan verliezen voor of tijdens de behandeling. Het stopt niet na een behandeling, voor geen van de doelgroepen.

Laten wij hopen dat met dit inzicht een discussie over vergoedingen voor deze specifieke hulp niet nodig is want hoe sterker wij lichamelijk en geestelijk zijn tijdens een traject, hoe beter het zal verlopen en dat op zich is al winst!

Op de site van Kinderwensbloggers wordt de komende tijd veel aandacht besteedt aan (zelf)hulp bij Psychische belasting, ook komen er therapeuten voorbij waarmee je misschien wel een klik kunt hebben. Bijna allemaal hebben persoonlijke ervaring en dat is in ons voordeel.

Tot slot wil ik graag melden dat wij nog voor ons kind verwekt werd, op eigen kracht het diepe dal uitkropen. Wie mijn blogs leest of ons kent weet dat ook. Ik meld dit omdat opgemerkt werd dat hieraan in Nieuwlicht voorbij werd gegaan. En vergeet niet, we staan er allemaal anders in (zelfs binnen je relatie) en dat betekent dat de hulp die we nodig hebben ook verschillend zal zijn.

Liefs,

Melany

Heb je het programma niet gezien?

Klik hier

Heb je al gestemd op de stelling over wie jou grenzen moeten bewaken?

Vragen of opmerkingen?

Stuur gerust een mail naar info@kinderwensbloggers.com. Houd er rekening mee dat het even kan duren aangezien we veel reacties krijgen en deze graag allemaal beantwoorden.

Sharing is caring!