Het boek dat geschreven moest worden. Over leven zonder kinderen als je de vijftig gepasseerd bent. Hoe kijk je terug op je leven, hoe is het nu en hoe kijk je naar de toekomst? Een boek over mooie, zinvolle levens van vrouwen zonder kinderen.

In het jaar dat ik 50 werd, besefte ik dat ik me in een rustige periode bevond qua kinderloosheid. Vanaf mijn 30ste zat ik in de emotionele achtbaan van mijn onvervulde kinderwens. Afwisselend in de  karretjes hormonen, hoop, verdriet en eenzaamheid. Na mijn 40ste heb ik tijd besteed aan rouwen, afscheid nemen en aan samen verder. En ja, vanaf je 50ste is het dan even rustig op dat vlak. Totdat na je 60ste wellicht de onrust weer aanwakkert vanwege opa’s en oma’s om je heen.

Maar ja, je bent nooit niet kinderloos. Dus wat doe je met je kinderloosheid tussen je 50ste en je 60ste?

Ik was benieuwd hoe andere vrouwen zonder kinderen van mijn leeftijd in het leven staan. Ik wilde hun verhaal horen en ging naar ze op zoek.

Ik vroeg her en der om me heen of mensen vrouwen kenden, zonder kinderen. En de eerste reacties waren ook weer tekenend. Van “goh, ben je daar nog steeds zo mee bezig”, tot “nee hoor, mijn vriendinnen zonder kinderen willen daar niet over praten”, tot “ja, ik ken iemand die daar nog steeds last van heeft, zo sneu”. Ik kwam er achter dat je wel of niet ‘zo’n vrouw’ kon zijn, zo’n vrouw die het nog niet verwerkt had.

Tot ik een vriendin sprak die zelf geen kinderen heeft. Zij vond het een heel goed idee om vrouwen zonder kinderen te interviewen. En zij wilde zelf wel als eerste. Toen ging het lopen. En hoe!

De prachtigste verhalen kreeg ik te horen, wat een openheid en vertrouwen. En wat heeft het mij veel gebracht, die inkijkjes in andere levens. Soms was de kinderwens niet aanwezig of niet zo sterk. “Eerst maar eens een partner vinden” stond soms ook gewoon wat hoger op de prioriteitenlijst. De vrouwen die destijds wel een sterke kinderwens hadden, konden heel mooi terugkijken op hun traject en leven daarna.

Het heeft mij verrijkt dat ik nu meer aspecten ken van levens zonder kinderen. En ik hoop dat de verhalen hetzelfde kunnen doen voor anderen.

Een onvoorzien bij-effect is dat ik het onderwerp ineens makkelijker ter sprake kan brengen. Omdat het een project is, waar ik mee bezig ben. In plaats van een pijnlijk, gevoelig, taboe-onderwerp wat het anders nog wel eens kan zijn. En dat blijkt belangrijk. Voor mij maar ook voor anderen. Ik kom in de mooiste gesprekken terecht en ik kom er steeds meer achter hoe weinig we eigenlijk van elkaar weten. En hoe fijn het is om over de dingen te praten die je écht bezighouden.

Mijn boek is te bestellen via Bol.com. In het boek vertellen twaalf vrouwen over hoe het is als het niet zo gaat als je wilt, over keuzes maken, over familie, werk, over de zin van het bestaan. De verhalen ontroeren en inspireren, laten veerkracht zien. Levenskracht.

Twaalf vrouwen als rolmodel voor alle vrouwen die geen kinderen krijgen.

Voor wie in de buurt van Voorschoten woont: mijn boekpresentatie is 24 maart a.s. in de bibliotheek van Voorschoten, tussen 13:30 en 15:00. Je bent van harte welkom om even langst te komen.

Leven zonder kinderen, 12 vrouwen vertellen | ISBN: 9789065232939

Uitgegeven bij Uitgeverij van Brug, Den Haag | www.vanbrugboeken.nl

Annemiek van Soest | www.annemiekvansoest.nl

“Je maakt kans op een gratis boek met daarin een persoonlijke boodschap van de auteur, als je haar een mail stuurt waarin je kort beschrijft waarom je het boek wilt lezen. Of misschien wil je het aan iemand geven, vertel dan aan wie en waarom. Gewoon in een paar zinnen. Het is een loting, het gaat dus niet om het mooiste verhaal, of om de eerste reacties. Stuur je mail uiterlijk 24 maart naar: info@annemiekvansoest.nl. Kort daarna krijg je bericht. “

Sharing is caring!