Al je ervaringen worden opgeslagen in je hersenen, dat weet iedereen. Maar wat er gebeurd in je bekkengebied wordt op precies dezelfde plaats opgeslagen als waar negatieve seksuele ervaringen worden opgeslagen. De meest intieme en kwetsbare plek van je lijf waar bij ons soort meisjes nogal vaak in gewroet wordt, bewaart haar frustraties daar en het bekken wordt de trigger. Dit lees ik in een interview met Beatrijs Smulders uit 2018. We zijn ons niet bewust van dit effect, die onbewuste communicatie tussen bekken en hersenen. Dat roept bij mij onmiddellijk de vraag op hoeveel vrouwen die (onbegrepen) vruchtbaarheidsproblemen hebben daar mogelijk last van hebben. En welke andere vormen van stress en trauma worden daar nog meer opgeslagen en zorgen voor deze onvoordelige signalen in het bekken? Miskramen?

Ik heb een gespannen bekkengebied maar heb daar nooit echt iets van gemerkt, totdat ik in de stoel belandde van de fysio voor heel andere klachten. En ineens besef ik dat de manueel therapeut, osteopaat en psychosomatische therapeut dit ook aangaven… Hier ga ik me in vastbijten! Misschien ten overvloede, ik kwam bij geen van deze therapeuten op dat moment voor de kinderwens of seksuele klachten maar omdat ik mijn lompe lijf weer eens verkeerd gebruikt had…. Ik communiceer niet met mijn lijf laat staan dat ik opmerk wat het opslaat of triggert. Hmmmmm.

Mijn lompe lijf, waarmee ik, ook al denk ik van wel, maar weinig contact heb en waarvoor ik echt hard moet werken in de vorm van yoga-oefeningen om weer in contact te komen of blijven. Ik zit eigenlijk altijd in mijn hoofd, de conclusie is toch wel dat zwanger worden (bevallen ook trouwens) toch echt iets is wat je met je lijf doet. Duidelijk is wel dat (negatieve of traumatische) ervaringen (je hoofd) effect hebben op je lijf. Dat betekent natuurlijk dat er n trigger op je lijf zit die ongemerkt gewoon ‘nee’ zegt en die stuurt n seintje naar je onderbewustzijn. Je onderbewuste kan geen onderscheid maken tussen wat echt is en wat niet echt is, over wens en waarheid, negatief of positief, heden of verleden. Het gaat uit van ervaringen, een signaal. Hmmmmm.

Kan de tik die je krijgt bij de woorden; “U bent verminderd vruchtbaar” daar al voor zorgen? Kan de zoveelste teleurstelling over je intieme lichaamsdelen, die je kwetsbaar maken een blokkade of miscommunicatie tussen lichaam en geest opleveren? Een blokkade die je niet ziet op n echo, in bloedwaarde of hormoonwaarde? Hmmmmm.

Wanneer zwanger worden niet lukt is dat een klap. Wanneer behandelingen niet lukken leidt dat voor velen al snel tot depressie en burn-out-achtige klachten. Hoe en waar slaan onze hersenen en/of lichaam deze tegenslagen op en kan het gevolg zijn dat je nog minder ontvankelijk raakt? Hmmmmm.

Allemaal vragen waarop ik geen antwoord weet op dit moment. Wat ik wel weet is dat ik maar 1 x zwanger werd terwijl ik 6 trajecten doorliep en ik verloor ons kindje. Wat ik ook weet is dat ik oa fertiliteitsyoga-oefeningen en affirmaties deed die vooral ontspanning bood aan mijn bekkengebied en voortplantingssysteem en ik spontaan zwanger raakte en bleef. Zou het zo kunnen zijn dat ik mijn trauma’s heb geherprogrammeerd zonder dat ik het doorhad? Eigenlijk net zoals het nadelig geprogrammeerd werd, voor en tijdens de behandelingen? Hmmmmm.

Zal ik het eens vragen aan Beatrijs? Dat ga ik doen. Ik weet niet of ze deze vragen beantwoord(en kan). Ik stuur haar mijn blog, wie weet.

Liefs en dank voor het lezen van mijn blog,

Melany

Sharing is caring!