Zo dat was even zweten! We moesten de wensballonnenvaart op zondag met Moederdag afblazen omdat de wind draaide richting de duinen. We konden het risico niet lopen in verband met brandgevaar. Moeder Natuur gooide weer eens roet in het eten, zullen we maar zeggen. 26 ontzettend lieve mensen gingen verdrietig naar huis.

Ik voelde me echt beroerd. 26 mensen teleurgesteld, mijn belofte niet kunnen houden aan wensouders die me hadden aangeschreven… Had me rot zitten schrijven na de oproep, al die ballonnen uitgepakt en beschreven. Steeds het weerbericht bekeken, maar het bleef rotweer.

Een lotgenoot nam contact met me op en wees me een prachtige locatie aan, naast haar huis. Haar huis grenst aan een graslandschap,  gigantische golfbaan en (snel)wegen. Gans in de verte huizen. We deden een testvlucht en het ging helemaal goed. De weersvoorspellingen van deze locatie waren supergoed, dus ik kroop weer achter mijn aaifoon en appte me een ongeluk. Bijna niemand kon. O nee!

Gelukkig namen de mensen die wel konden elk nog iemand mee en waren we toch met 15 man en wat een sfeer, wat een lieve mensen. Dankbaar dat zij er bij waren. Oprechte en integere mensen, ze wilden weten van wie de ballonnen waren. Ik las het steeds op. Iedereen was zich er bewust van dat het om wensen van wensouders ging. Het was echt magisch om dit mee te maken.

Ik denk altijd dat ik alles kan en na gestoei met een programma, genoeg pijn door een blessure en allerlei andere oponthoud zoals crashende laptops gooide ik de handdoek in de ring en vroeg mijn webdesigner om hulp. Had ik dat maar eerder gedaan.

En nu net voor het einde van de Dag van de Kinderwens, eindelijk het beloofde filmpje van de vlucht. De namen kun je niet zien op de ballonnen, daarom heb ik de namen overgetypt en je ziet ze in de balk voorbij komen. Secunda Kayin componeerde de muziek, het heet “Suddenly”; dat gaat over de onzekerheid van een prille zwangerschap.

Moge al onze wensen uitkomen, vandaag en in de toekomst!

Melany

 

Mede mogelijk gemaakt door:

Sharing is caring!