“Noblesse oblige”, zei mijn moeder, die graag liet merken dat ze niet van de straat was. Altijd. “Adeldom verplicht”, voegde ze er dan minzaam aan toe, zodat zij-die-geen-frans-spraken, haar ook konden verstaan.
Vreemd genoeg was dat het eerste waar ik aan moest denken, toen ik de vraag kreeg of ik misschien iets wilde schrijven over de Dag van de Kinderwens.
Mijn naam is Felice en ik kreeg mijn kinderen, zomaar, als vanzelfsprekend. Sterker nog, bij de oudste duurde het 6 weken voor het kwartje viel.. Ik zie mezelf nog zitten in de vroege ochtend, de zon kwam op…en ik besefte: ik ben zwanger. Het is inmiddels 31 jaar geleden, ik voel het nog. Dat geluk gun ik iedere vrouw, die moeder wil worden en daar zet ik me graag en van harte voor in. Alle mensen met een tot nu toe onvervulde kinderwens, verdienen onze steun en sympathie.
Overigens: die snobistische moeder van mij, was een vrouw met een uitgesproken kinderwens, die zich door niks en niemand heeft laten tegenhouden. Suikerpatiënte (zo heette dat vroeger) van af haar elfde werd haar 61 jaar geleden dringend ontraadde kinderen te krijgen. Haar internist zette een foto van mij op zijn bureau, als bewijs voor vrouwen met diabetes, dat je toch een gezond kind kon krijgen. Daarna kreeg mijn moeder het dringend advies nu maar te stoppen. Ze sloeg het in de wind. Ik heb 2 zussen.
Zet door vrouwen met een kinderwens, als die wens niet zo groot en krachtig was, was ik er niet geweest!
Liefs,
Felice Veenman,
moeder en eigenaresse Vrouwenpower.nl en Babyenkind.nl
Geef een reactie