Mijn naam is Senna, ik ben een jonge vrouw die besloten heeft het ouderschap in haar eentje te gaan doen en ik ben begonnen met een digitaal dagboek te schrijven voor mijn toekomstig kind. Ik wil graag op papier vertellen hoe ik tot deze keuze ben gekomen en de stappen die ik heb moeten nemen. Ik vind het belangrijk dat ik maar ook het kind wanneer het oud genoeg is en vragen heeft over het hele proces dat ik het dagboek kan geven en hopelijk alle vragen kan beantwoorden en het kindje inzicht krijgt.
Ik wil graag een alleenstaande moeder worden. Ik heb daar een aantal redenen voor. Ik ben zelf een kind van gescheiden ouders. In mijn puberteit zijn mijn ouders gescheiden. Dit heeft veel invloed gehad op me jeugd en op mezelf als persoon. Ik heb van dichtbij meegemaakt wat een scheiding kan doen met de kinderen. Mijn relatie met mijn vader verslechterde ook en hij heeft sinds de scheiding ook geen rol gespeeld meer in mijn leven zoals een vader moet doen. Ik heb vaak het gevoel gehad dat er niet van me werd gehouden. In het begin door beide ouders maar later alleen door me vader. Ik vind het belangrijk als je kinderen krijgt dat het kind het gevoel heeft dat het er mag zijn en ervan gehouden word.
Ook heb ik in mijn omgeving meegemaakt dat mijn zus uit elkaar ging met de vader van mijn neefje en nichtje. Ik heb van heel dichtbij gezien wat voor invloed het heeft gehad op mijn neefje. Want zijn vader was er wel maar speelde zeker geen goede vaderrol. Mijn beste vriendin heeft ook twee meiden. Zij is zwanger geworden van een man die in een relatie zat met een andere vrouw. Wat ik zie bij de oudste dochter is dat zij haar vader mist, die af en toe maar eens even langskomt maar vooral dat zij denkt dat papa niet van haar houd. Zulke dingen breken mijn hart en heb ik liever een kindje alleen die weet dat er van word gehouden en het een bewuste keuze was dan dat het word geconfronteerd met een vader die niet de vaderrol waarneemt.
Ook komt mijn keuze vanuit dat ik geen relatie wilt met een man. Al heel vroeg kwam ik in contact met mannen en de meeste bleken onbetrouwbaar te zijn. Mijn vertrouwen in mannen is vaak geschaad. Ik merk ook aan mezelf op het moment dat ik verliefd word op een man dat ik erg onzeker word en niet mezelf meer kan zijn waardoor ik emotioneel veel problemen met mezelf krijg. Ik ben ook hele leuke en lieve mannen tegengekomen alleen werd dit nooit een serieuze relatie en ik heb vaak met een gebroken hart gezeten. Ik heb daarom besloten om geen relatie meer te willen. Ik zeg niet dat het voor altijd is maar op dit moment voel ik niet dat ik huisje, boompje, beestje wil.
Ik ben alleenstaand en bijna 29 jaar. Ik heb altijd een kinderwens gehad maar het is nooit op me pad gekomen om daadwerkelijk zwanger te worden. Eind 2016 toen ik besloot om geen relatie meer te willen en ging ik op zoek naar mogelijkheden om zwanger te worden als alleenstaande vrouw.
Ik heb veel op internet opgezocht en er waren drie mogelijkheden. Een onbekende donor via internet, bekende donor uit mijn omgeving of via een kliniek/ziekenhuis.
Ik had mijn besluit genomen dat ik graag een kindje wilde en moest het nog gaan delen met mam en J. Ik weet nog heel goed dat mam eigenlijk niet verbaasd was over mijn besluit. Mam en J. stonden direct achter mij. Wel kwamen er veel vragen boven bij mam en gelukkig had ik al over heel veel dingen nagedacht waardoor ik kon laten zien aan mam en J. dat dit geen impulsief besluit was maar ik er echt heel goed over had nagedacht. Ik heb in de weken erna ook veel met mam over gesproken over het zwanger worden, zwanger zijn en uiteindelijk moeder te zijn. Mam is vanaf het eerste begin ook overal bij betrokken geweest. Ondanks dat mam erachter stond had ze ook bepaalde angsten. Ik heb dit zoveel mogelijk weg proberen te nemen door haar overal in te betrekken en alles bespreekbaar te maken. Nadat mam en J. op de hoogte waren en zij achter mij stonden ben ik de vervolgstappen gaan ondernemen.
Geschreven door Senna, 29 jaar, pedagoge, bewust alleenstaande moeder, KID, Nij Barrahus in Wolvega.
Waardeer je onze blogs?
Help ons blijven bestaan en doneer naar draagkracht!
Geef een reactie