Gisteren heb ik een mail van de kliniek gehad dat de rietjes van mijn donor veilig zijn binnen gekomen. Het gaat nu allemaal echt beginnen. Eind deze maand moet ik ongesteld worden. De eerste dag van de menstruatie moet ik de kliniek bellen, zij gaan dan een berekening maken wanneer mijn eisprong is en thuis moet ik ovulatietesten gaan doen. Bij een positieve ovulatietest moet ik de kliniek bellen en gaan we een afspraak maken om te gaan insemineren.
Het komt nu allemaal heel dichtbij en ik probeer en zo goed als kan rustig onder te blijven. Ik ben er wel mee bezig aangezien ik volgende week ongesteld moet worden. Gelukkig ben ik dan 4 dagen op vakantie met M., J., de kinderen en B. Ik heb dan genoeg afleiding wat er hopelijk voor zorgt dat ik er minder stress van heb. Het word de komende tijd erg spannend want na mijn menstruatie moet ik mn lichaam goed in de gaten houden wanneer me vruchtbare periode begint. Gelukkig heb ik de afgelopen maanden mn lichaam goed leren kennen en heb ik zelfs de afgelopen twee keer mn eisprong gevoeld. Gelukkig ga ik ook met hulp van ovulatietesten erachter te komen wanneer ik naar de kliniek moet.
Ik heb zelf al een berekening gemaakt en het zal in de week van mijn verjaardag zo zijn dat ik naar de kliniek moet. Ik vind het een mooi idee om vlak voor me 29e verjaardag te worden geïnsemineerd. Ik hoop dat ik in de twee weken erna veel afleiding heb want dan wordt het spannend of ik eind van de maand ongesteld ga worden.
Gisteren ben ik bij mam geweest en hadden we het over de kliniek. Ik heb mam gevraagd of zij wilt weten wanneer ik naar de kliniek moet en ze gaf aan dat ze dat wilde. Ik heb haar verteld dat we in mei gaan starten met de eerste behandeling. Ikzelf wilde het voor me houden en niet delen met mam omdat ik haar de stress na de inseminatie niet wil aandoen en ik het als een verrassing uiteindelijk wilde vertellen wanneer het gelukt was. Maar ik vind mam haar gevoel ook belangrijk en we weten niet of het meteen lukt. Mocht het lukken dan zal ik het op een verrassende manier gaan vertellen. Gister was J. ook bij mam en die hebben we ook vertelt over mijn plannen. J. was niet eens verbaasd en ik had het idee dat ze het wel leuk vond. Ze zei ook dat ze wist dat ik graag zwanger wilde worden. Ik vind het fijn dat de mensen die het nu weten het positief oppakken. Dat doet me goed.
Geschreven door Senna, 29 jaar, pedagoge, bewust alleenstaande moeder, KID, Nij Barrahus in Wolvega.
Lees ook deel 1
Waardeer je onze blogs?
Help ons blijven bestaan en doneer naar draagkracht!
Geef een reactie