Ik heb een leuke, lieve vriendin waar ik verzot op ben.
We hebben net een grote stap gezet en een mooi huis gekocht met meer dan genoeg ruimte om een gezinnetje te starten. Afspraken bij de klinieken zijn gemaakt. We zijn op diverse websites aan het kijken welke donor het beste bij ons past en maken een keus.
Financieel zijn we ook goed voorbereid. We weten wat de behandeling en het zaad ons gaat kosten en hebben hiervoor gespaard. De rest van het spaargeld stoppen we in het huis. We gaan het zo prima redden. We zijn klaar voor de volgende stap in ons leven.
En dan lees ik op een dag een bericht op facebook. Iets over een minister die een uitspraak heeft gedaan waardoor verzekeraars nu niets meer hoeven te vergoeden voor de behandeling die wij nodig hebben om onze kinderwens te vervullen. Voor ons betekent dit dat de manier waarop wij ons spaargeld net hebben uitgegeven, misschien helemaal niet goed is geweest. Per maand gaat dit ons ruim €800,00 extra kosten. Geld dat we niet voor handen hebben en dat we niet kunnen missen. Zeker niet omdat we net een huis hebben gekocht!
Eerst heerst ongeloof. Hoe kan het nou dat wanneer we ons uitgebreid hebben laten informeren en ons door de verzekeraar is beloofd dat onze behandeling vergoed zou worden, zoals dit al jaren gebeurd, ineens, van de ene op de andere dag, ze toch niets meer vergoeden? We horen via allerlei kanalen meer berichten van vrouwen die hiermee geconfronteerd worden. Het voelt zó oneerlijk!
Met een groepje dames besluiten we dat dit niet kan, dat we gaan proberen om hier iets tegen te doen. Vijf vrouwen, die elkaar niet kennen, zetten samen een goed onderbouwde petitie op. Iedere vrouw zet haar eigen talenten in om de actie tot een succes te maken. De een schrijft een geniale tekst, een ander gaat los op facebook en andere social media om hier aandacht voor te vragen, weer een ander belt met alle personen die ze kan verzinnen die ook maar iets met kranten, blogs, het nieuws en actualiteiten programma’s te maken hebben om aandacht te vragen voor dit onderwerp.
Met z’n vijfen maken we een hoop herrie, en op die herrie volgt media aandacht. Ineens worden we gebeld voor live interviews op de radio, een stuk op het 8-uur journaal, blogs geschreven door BN’ers en politici stellen Kamervragen.
Na een tiental dagen bereiken we een geweldig resultaat, waarvan we nooit hadden durven dromen. De petitie wordt enorm vaak ondertekend en ook Minister Bruins beseft dat hij een fout heeft gemaakt en dat dit beter doordacht moet worden.
Hij heeft inmiddels de verzekeraars gesproken en treft met hen een overgangsregeling voor 2019. Alle behandelingen worden dit jaar vergoed zoals voorheen. Dit geeft de politiek de tijd om een fatsoenlijke regeling te treffen voor de komende jaren.
De overgangsregeling is voor veel mensen een opluchting voor dit jaar, maar het is niet genoeg. Láng niet genoeg.
We willen voorkomen dat er volgend jaar alsnog ongelijkheid ontstaat tussen alleenstaande en lesbische vrouwen en heterostellen.
Inmiddels is ons wel duidelijk geworden dat als je maar genoeg herrie maakt, je ook als ‘gewone, doorsnee burger’ de minister wakker kan schudden en onrecht terug kunt laten draaien. En dus gaan we door.
De petitie gaan we binnenkort aanbieden aan de minister en de Tweede Kamer. Om dit zo spectaculair mogelijk te doen hebben we een oproep gedaan aan de mensen om een kaartje te sturen. Deze willen we samen met de petitie aanbieden aan minister Bruins.
Wil je ook je stem laten horen? Dat kan!
Koop een kaartje, schrijf hierop je boodschap aan minister Bruins of je wens voor toekomstige moeders en gezinnen, en stuur hem zo snel mogelijk op naar:
Petitie vruchtbaarheidsbehandeling
T.a.v. Eliene van Geest
Julialaantje 26
2283 TB Rijswijk
Zie hier het geweldige resultaat van de petitie! Nog tot 1 mei kun je tekenen, dat deden bijna 100.000 voor jou al.
Geef een reactie