Daar ben ik weer lieve lezers. Met een hoop nieuws en informatie. Zoals jullie weten als je mijn vorige blog hebt gelezen, zijn wij weer in het UMC Utrecht geweest voor een afspraak met de gynaecoloog, Dr. Kortman. We waren best bang dat er op één of andere manier toch iets zou zijn waardoor we weer een hele tijd moesten wachten. Toen was het zover, we zaten aan tafel bij Dr. Kortman. Er zat nog een meisje bij dat co-schappen liep. Daar hebben wij nooit problemen mee. Ze is er toch om te leren. De arts had het over ons traject en dat ze overleg over ons gehad hebben. Wat haar betreft mochten we gelijk beginnen. Wat fijn! Dat wilden we horen. Er is alleen een klein obstakel, zei ze toen. De rietjes met semen (de zwemmertjes) zijn opgevraagd bij het Erasmus Rotterdam en hadden we al verwacht hier te hebben. Helaas is dat nog niet het geval. Flink balen dus.

Dr. Kortman stelde voor dat we zelf contact met het Erasmus op zouden nemen en het zaad zelf gingen transporteren. Hopen dus dat we dit zo snel mogelijk konden regelen. Zodra we wisten wanneer het zaad in Utrecht zou zijn konden we een nieuwe afspraak met Dr. Kortman maken om de data bij on schema in te vullen. We moeten de startdatum vastleggen en de laatste dingetjes bespreken. Ook kunnen we de medicijnen dan ophalen. De arts vertelde dat ze begreep dat we snel wilden beginnen. We zijn sinds 2015 actief met onze kinderwens bezig. We gaan het lange hormoonschema krijgen. Dit omdat wij ICSI gaan doen en met een lang schema is alles makkelijker te plannen. Een lang schema start meestal op cyclusdag 1 met de pil. Maar omdat ik op de 14e op cyclusdag 8 (CD8) zat vond de arts het zonde om nog zo lang te wachten. Daarom mogen wij van haar het lange schema doen, maar dan met Povera. Met dit medicijn kan op elke gewenste dag begonnen worden.
Ik zal even uitleggen wat de woorden in het schema van de afbeelding betekenen.
Provera: Dit wekt de menstruatie op. Het zijn bolletjes die je inbrengt.
Decapeptyl (Deca): Onderdrukt de hormoonactiviteit zodat het lichaam zelf geen invloed meer heeft op het aanmaken van eiblaasjes. Deze spuit maak je zelf klaar door eerst met een grotere naald de vloeistof met de poeder te mengen. Voor de injectie zet je er dan een kleinere naald op
FSH (Gonal-F): Het woord follikel-stimulerend-hormoon zegt het eigenlijk al. Het stimuleert de groei en rijping van eicellen. Dit zit in een voorgevulde injectiepen. Door een draaiknop kan je de dosis instellen. Je hoeft alleen een nieuw naaldje erop te zetten dus.
Pregnyl: Deze is qua tijd heel belangrijk. Precies 36 uur voor de punctie moet hij worden gezet. Pregnyl bevat het hormoon HCG. Dit zorgt ervoor dat de eitjes de laatste rijpingsfase ingaan. Maar na 36 tot 38 uur na de injectie is de eisprong. De Injectie moet dus precies 36 uur voor de punctie zodat de eitjes optimaal zijn, maar de eisprong nog net niet plaats heeft gevonden. Ook deze injectie maak je klaar door zelf te mengen.
Utrogestan: Dit zijn bolletjes die je inbrengt. Het ondersteunt het baarmoederslijmvlies en zorgt voor een betere doorbloeding.

We hebben van Dr. Kortman alvast alle recepten meegekregen. Zodra we wisten wanneer de rietjes met semen in Utrecht zouden zijn, moesten we weer een afspraak maken met haar. We mochten wel direct al een afspraak maken voor de prikinstructies. Joost moest hier ook bij zijn zei ze. Het komt vaak voor dat de vrouw even niet zelf wil prikken en dan is het handig dat de man het ook kan. Je leert niet allen om te prikken, maar ook hoe je alle injecties klaarmaakt. Waar en hoe je het beste kan prikken. Ook krijg je tips om te zorgen voor zo min mogelijk blauw plekken. Al is dat nooit uit te sluiten. De afspraak voor de prikinstructies staat op woensdag 23 mei van 14.00 tot 16.00. Zowel Joost als ik trekken al wit weg bij het zien van een naald, dus dat gaat leuk worden.
Toen we het ziekenhuis uit liepen, hadden we gemengde gevoelens. We waren heel erg blij dat we mochten beginnen. Maar dat het zaad nog niet in Utrecht was, viel ons erg tegen. Nog voor we de auto in stapten probeerde ik het Erasmus te bellen. Na 15 minuten nog niemand aan de lijn. Toen besloten we maar naar huis te rijden. Ondanks dat het zaad er nog niet was, waren we eigenlijk toch wel ontzettend blij. Het gaat nu eindelijk echt beginnen! We hebben het gelijk aan onze ouders, broertjes en zusjes en beste vrienden verteld. Ik moest wel lachen toen ik het mijn ouders vertelde dat we dinsdag de rietjes op gaan halen. Mijn vader zei heel lief: Ik heb nog wel ergens een mooi koeltasje liggen waar je ze in kan doen. Haha. Laten we dat maar niet doen.
Zie je het al voor je? Lunch en rietjes sperma in een tasje?
Uiteindelijk ben ik 2 dagen bezig geweest, maar eindelijk is het transport van de zaadjes geregeld. Ongeveer 10 mailtjes en meer dan een uur aan telefoongesprekken heeft het me gekost. Het bleek dat het Erasmus de aanvraag voor transport naar Utrecht wel had ontvangen, maar dat dit bij de embryoloog was blijven liggen. Lekker weer dan. Nu mogen we de rietjes aanstaande dinsdag 22 mei zelf ophalen. Hiervoor gaan we eerst naar het UMC Utrecht waar we een speciaal transportvat ophalen. Dan rijden we naar Rotterdam om de rietjes op te halen. In onze auto zitten ze dan in en speciaal vat met stikstof erin. Dan moeten we, onderweg naar UMC Utrecht alvast de embryoloog bellen zodat hij klaar kan staan als we eraan komen. Jaja, het is een heel geregel. De afspraak met Dr. Kortman heb ik ook gelijk gemaakt. Die is op dinsdag 22 mei om 15.25. Dus de 22e is het transport van de rietjes en later die dag weer de afspraak met Dr. Kortman. De dag erop hebben we prikinstructies. Als het goed is starten we dus volgende week al met onze hormonen.
Vanaf nu moet ik leven als een zwangere vrouw, zei de arts. Niet roken en niet drinken. Niet drinken is niet zo erg. Maar niet roken… Ik rook al 15 jaar. Joost is speciaal om mij te steunen ook met roken gestopt. Hij heeft hiervoor het medicijn Champix gebruikt. Ik was er erg sceptisch over, maar nu is het niet roken zo normaal voor Joost als elke morgen zijn schoenveters strikken. Ik heb besloten cold turkey te stoppen. Geen gedoe met afbouwen en geen medicijnen. Gister heb ik mijn laatste sigaret op. Heb hem de hele middag met moeite bewaard. Voor ik ging slapen heb ik hem buiten op. Het was echt een raar moment. Bijna emotioneel. Ik geniet altijd van een sigaretje. Het is dat we een kinderwens hebben en roken daarvoor totaal niet goed is. Anders was ik nooit gestopt. Maar goed, het is me gelukt. Ik ben nu bijna 24 uur gestopt met roken.
Ik heb vandaag wel moeite gehad. Ik had erg zin in een sigaretje. Maar die heb ik niet meer en ik ga ze niet halen ook. Simpel dus maar toch moeilijk.
Lieve lezers. Ik hoop dat jullie mijn blog weer met plezier hebben gelezen. Binnenkort zal ik weer wat schrijven. Heel veel liefs en alvast een fijn, mooi en lang weekend.
Liefs,
Nienke
Je kunt deze blogger ook volgen via haar eigen site
Geef een reactie