Mijn vriend en ik hebben al een tijdje een kinderwens. Helaas gaat dit bij ons, zoals bij meer mensen, niet op de natuurlijke manier. Om onze kinderwens toch te kunnen vervullen, zijn wij onder behandeling in het ziekenhuis. Over dit traject, en alles wat erbij komt kijken, ga ik schrijven. Voor mij is het erg fijn om alles kwijt te kunnen. En op deze manier kan ik ook andere mensen op de hoogte houden, zonder continue hetzelfde verhaal te hoeven vertellen. Veel koppels die dit traject in gaan, houden dit voor zichzelf en praten er niet veel over. Wij zijn het tegenovergestelde. We delen graag alles met vrienden, familie en omgeving. Doordat wij zo open over alles zijn, krijgen wij meer steun en begrip van iedereen. Mensen weten wat er speelt en kunnen ons vragen hoe het is bijvoorbeeld.

Vanaf begin 2016 zijn we naar het Erasmus ziekenhuis Rotterdam geweest voor onze kinderwens. De arts vertelde ons dat Joost geoperereerd zou moeten worden.

De operatie van Joost
Halverwege 2016 is Joost geopereerd. Het was een TESE, ofwel Testiculaire Sperma Extractie. Hierbij worden onder algehele narcose de teelballen geopend, waarna er vervolgens sperma uit wordt gehaald. Het was een hele spannende dag. We wisten van tevoren niet of er iets gevonden zou worden. Het wachten leek voor mij eeuwig te duren. Na een paar uur werd ik gebeld door de arts. Ze waren klaar. Joost was nog helemaal suf van de narcose. Toen hij wat fitter was kwam de arts ons vertellen dat ze 4 rietjes heb en gevuld! Wat een supergoed nieuws. Onze kans op een kindje van onszelf was er dus zeker! Wat waren we blij!! Diezelfde dag mochten we weer naar huis. Met Joost in de rolstoel naar de auto. Vervolgens de autostoel zo plat mogelijk. Joost zijn ‘zaakje’ deed natuurlijk enorm veel pijn. Elk hobbeltje voelde hij. Thuis aangekomen is hij lekker rustig in bed gaan liggen. Hij heeft ongeveer een kleine week bedrust gehouden. Elke dag heb ik het verband gewisseld en alles schoon gemaakt. Joost heeft nog wel enige tijd als een cowboy gelopen.

Cowboy Joost
Wat is het verdere plan? Een tijdje na de TESE-operatie hadden we weer een afspraak. Daar kregen we te horen dat we voor ICSI in aanmerking komen. Voor wie niet weet wat dit is, zal ik het kort uitleggen. Het is te vergelijken met IVF, waarbij simpel gezegd een dotje zaadjes in een schaaltje wordt losgelaten en op een eicel afgaat. Bij ICSI daarentegen is het wat nauwkeuriger. Hierbij wordt m.b.v. een microscoop een zaadcel ingebracht in een eicel.

Verschil tussen IVF en ICSI
Daarna is het wachten en hopen dat de bevruchting is gelukt. Zo ja? Dan kan het terug geplaatst worden bij de vrouw. Ik zal hieronder stap voor stap in eigen woorden vertellen hoe de stappen voor ICSI (en IVF) in zijn werk gaan.
Stappenplan bij ICSI
Hormonale stimulatie
Follikelpunctie
Bevruchting in het laboratorium
Embryoplaatsing
Wachttijd
Zwangerschapstest

1. Hormonale stimulatie
Normaal gesproken rijpt er tijdens de cyclus maar één eitje bij een vrouw. Om te zorgen dat dit meer is gaat de vrouw dit stimuleren via hormonen. Om de kans van verstoring tijdens het rijpen van de eitjes tijdens de behandelingen te verkleinen wordt eerst de eigen hormoonactiviteit stilgelegd. Hiervoor zal er 2 tot 3 weken lang dagelijks een hormoon (meestal Decapeptyl) geïnjecteerd moeten worden.

Decapeptyl. Na deze 2 á 3 weken wordt begonnen met een follikel-stimulerend-hormoon (FSH). Dit is om de eierstokken te stimuleren en ook dit hormoon zal dagelijks geïnjecteerd worden. Meestal is dit het hormoon
Gonal-F.
Gonal-F Nu gaan de follikels groeien. De groei ervan zal op een gegeven moment dagelijks bekeken worden met een echo. Als de follikels ongeveer 20 mm zijn wordt overgegaan op een ander hormoon, namelijk hCG.
hCG-hormoon Pregnyl Dit dient om de eirijping en het loslaten van de eitjes te stimuleren. Deze injectie is precies 36 uur voor de follikelpunctie. Na deze 36 uur springen de follikels namelijk vanzelf open en kunnen de eitjes niet meer gebruikt worden voor de punctie.

2. Follikelpunctie
De eitjes moeten van tevoren bij de vrouw weggehaald worden. Dit wordt gedaan d.m.v. een follikelpunctie. Hierbij wordt een een soort ‘echo-stok’ inwendig ingebracht via de vagina. Hieraan vast zit een hele lange holle naald. De naald gaat door de vaginawand heen om vervolgens bij de eierstokken aan te komen. Dan kunnen de rijpe follikels aan worden geprikt waarin de eitjes zich bevinden. Deze punctie kan vrij pijnlijk zijn. Daarom mag je van tevoren een zetpil met pijnstilling innemen. Soms krijg je nog een extra infuus met pijnstilling tijdens de punctie.

Zij-aanzicht punctie
Naald gaat door de vaginawand naar de eierstokken.
Na de punctie krijg je te horen hoeveel eicellen er zijn verkregen.

3. De bevruchting
De beste eicellen worden in het laboratorium geselecteerd en in een schaaltje met een speciale vloeistof geplaats. Vervolgens legt de laborant het schaaltje onder een speciale ICSI-microscoop. Met een vacuüm-pipet wordt de eicel op zijn plaats gehouden. De laborant zoekt een goede zaadcel uit en brengt deze met een hele fijne naald in de eicel.

De bevruchting van een eicel d.m.v. ICSI
De geïnjecteerde eicellen worden in een speciale broodstoof geplaatst en de volgende dag kan bekeken worden of er celdeling plaats heeft gevonden, ofwel of er bevruchting is. Deze dag wordt je gebeld met de uitslag, wel of geen bevruchting. In het geval dat er meerdere embryo’s zijn, kunnen deze in worden gevroren voor een eventuele volgende poging. Al is de kans op een zwangerschap van een zgn. cryo maar 10%. ook is de kans op miskramen groter. Het voordeel is wel dat het minder belastend is voor de vrouw omdat er bijvoorbeeld niet meteen weer een punctie gedaan hoeft te worden.

4. Embryoplaatsing
Zo’n 2 tot 5 dagen na de follikelpunctie worden maximaal 2 bevruchte eitjes, ofwel embryo’s, teruggeplaatst in de baarmoeder. Deze ingreep is simpel en meestal pijnloos.

5. Wachttijd
Nu is het wachten geblazen. Meteen na de terugplaatsing heeft een zwangerschapstest geen zin. Het lichaam heeft tijd nodig. Het duurt een tijdje voor het embryo ingebesteld is en de zwangerschap aantoonbaar is in het bloed en d.m.v. een test. Dit wachten duurt ongeveer 2 weken. Van anderen in dit traject hoor ik altijd dat deze 2 weken soms wel 2 jaar lijken te duren. Dit noemen ze ook wel het ‘wachtbankje’.

6. Zwangerschapstest
Als er na 15 dagen nog geen menstruatie is geweest, kun je eindelijk een test doen. Het kan dus dat je in die 15 dagen ineens ongesteld wordt. Dat is vreselijk, het embryo is dan niet ingenesteld en alles moet weer opnieuw. Als de menstruatie wegblijft en de rest is positief volgt er enkele weken later een echo. Ik hoop dat het jullie een beetje duidelijk is nu. Ik weet er al erg veel van, omdat ik het straks zelf allemaal mee ga maken. Ik heb er al heel veel over opgezocht enzo. Mocht je nog iets willen weten, dan mag je het me altijd vragen.

Liefs,

Nienke

 

Nienke heeft ook een eigen site.

Sharing is caring!