Ja dus dat! Je hoeft niks te voelen als je zwanger bent. Geen pijntjes, krampjes, pijnlijke boobs, misselijk of vermoeidheid. Maar wij vrouwen die al jaren bezig zijn met zwanger worden willen alles. We willen alles voelen, we roepen al ver voor we zwanger zijn dat we de hele mikmak willen, lekker hele dagen boven de pot hangen, dagen in bed vertoeven, bandenpijn kan wat ons betreft niet snel genoeg beginnen.

Het is zover, je heb een positieve test in handen. Na alle negatieve testen kan je het eigenlijk niet geloven dus je slaat zoveel mogelijk testen in en het leven op de roze wolk kan beginnen. Dacht je? Nou niks is minder waar, de ellende begint nu pas echt die 2 wachtweken waren nog niks in vergelijking met wat je nu gaat mee maken. Je test elke ochtend of in sommige gevallen meerdere malen per dag omdat je het maar niet kan geloven. Daarbij weten wij al of vlak voor de Niet-Ongesteldheids-Dag of 1 dag er na dat we zwanger zijn. Dus de meest prille en kritieke weken ervaren wij als geen ander.

We dachten dat we blij zouden zijn en ergens zijn we dat natuurlijk ook. Maar we hebben krampen die er op lijken alsof de menstruatie elk moment kan doorbreken. Een week voor je menstruatie zitten we al vaker op het toilet nu dat je weet dat je zwanger bent is de pot helemaal je beste vriend. Er komt niks, elk papiertje is schoon bij het afvegen, daar is dan heel even het geluksmomentje. Die kleine frummel zit lekker warm en veilig in je baarmoeder. Nog geen half uur later pijnlijke tepels, nu weet je helemaal zeker dat alles goed gaat komen.

Dan opeens voel je helemaal niks meer, nul komma nul, niks noppes nada…. Op dat moment bekruipt jou het gevoel dat het mis is. Je voelt je rot, de dag kruipt voorbij. Je belt de verloskundige of in vroege gevallen je behandelend gynaecoloog en via hen krijg je te horen dat symptomen komen en gaan; je hoeft niks te voelen.

Wij waren ervan overtuigd dat we op een roze wolk kwamen maar in plaats daarvan is het leven tussen hoop en wanhoop alleen maar groter geworden. Tot de misselijkheid opeens optreedt dan weten we weer even zeker dat alles goed zit, maar ook dat zal weer verdwijnen. Vrouwen die zomaar opeens spontaan zwanger worden weten ons elke keer te vertellen dat je dankbaar moet zijn als je nergens last van hebt. Het is alleen maar hinderlijk. Hinderlijk? Vervelend? Irritant? Geef het ons allemaal, wij smachten naar die bevestiging dat na 1, 4, 6, 10 en soms zelfs wel 25 jaar ons kleine frummeltje het goed doet.

Maar nee het is helaas echt waar soms voel je helemaal niks tot aan het eerste schopje……

 

Geschreven door Val

Sharing is caring!