Het is best gek, vind ikzelf, dat ik een beroep heb gedaan op een personal coach terwijl ikzelf lotgenoten en kleine ondernemers bij sta met raad en daad. Je zou denken dat je je eigen hachje dan wel weet te besturen. Ik kan je vertellen dat het besturen wel lukt maar dat ik soms onder druk sta omdat ik het moeilijk vind balans te houden tussen integriteit en commercie, gezin en mijn missie. Het voelt soms als dansen op een koord, omdat ik me heel verantwoordelijk voel voor mijn gezin, het kindje waar we zo lang op gewacht hebben, de wens voor een tweede kindje en voor alles waar ik instap en ik de doelgroep, mijn lotgenoten en niemand om me heen wil teleurstellen of tekort doen. Deze coach helpt mij nu prioriteiten in de gaten te houden, orde te scheppen en houden niet alleen administratief gezien maar ook praktisch en strategisch gezien en vooral het haalbaar te houden want ik kan veel maar natuurlijk niet alles.
Kinderwensbloggers is heel belangrijk geworden omdat ik daarmee lotgenoten wil helpen en dat moet voorop blijven staan, maar aan de andere kant heb ik daar natuurlijk wel geld voor nodig. Niet alleen voor de projecten en evenementen zoals Dag van de Kinderwens, Dam tot Damloop by night maar ook om de site in de lucht te kunnen houden. Gelukkig lukt dat wel maar het kost enorm veel tijd, tijd waarvan ik hoop dat ik die ooit kan compenseren met relevante advertenties.
De sponsors en partners krijgen nog net geen inwendig onderzoek van mij (weten ze ook eens hoe dat voelt, grapje de meeste weten dat natuurlijk ;-)). Bij mijn vorige baan (office en pr manager in een museum) ging dat veel gemakkelijker, je had een tentoonstelling en een fonds en ze vinden het wel of niet belangrijk om te sponsoren. Maar ik doe dat anders, ik wil iemand spreken. Mijn gevoel moet kloppen, er moet een klik zijn. Het gaat dus niet alleen om domweg geld doneren. Er moet feeling zijn en niet alleen maar goed voor de business.
En luisteren naar lotgenoten, meestal via de facebookgroepen. Het beheer ervan (in samenwerking met een aantal toppers van medebeheerders) vraagt ook de nodige aandacht. Over deze groepen is goed nagedacht, we proberen een bepaalde cultuur neer te zetten en te behouden. Met dank aan de medebeheerders.
De prachtige, echte en eerlijke blogs lezen, beoordelen en verspreiden. Het kost allemaal veel tijd. Heel leuk om te doen begrijp me niet verkeerd. Het is een eer dat lotgenoten hun leven met mij, met ons willen delen. Er komen soms ook emoties los bij mij persoonlijk en daar moet ik dan ook iets mee. Mijn eigen blogs hier op de site maar ook bij WOMB, OermoedersVanNu & Baby&Kind (even tussendoor die laatste wordt echt heel veel gelezen), schrijven is echt heerlijk om te doen. Ik zou het eigenlijk veel vaker willen doen.
En dan tot slot maar zeker niet in de laatste plaats, mijn gezin en huishouden. Onze zoon, pas 3 jaar geworden en hij gaat niet naar een dagopvang, hij blijft thuis bij mama. Hij gaat wel naar de peuterspeelzaal maar dat is net genoeg tijd om de hond uit te laten, de afwas te doen, een kopje koffie te drinken en een brief op de post te doen. Werken doe ik dus deels wanneer hij op school zit en als hij slaapt (dat doet ie gelukkig overdag nog 1-2 uurtjes) en s avonds ben ik natuurlijk vaak online. Gelukkig helpt mijn lief mij ook op alle vlakken mee, maar een eigen coach is toch ook wel fijn hoor. Ze is er alleen voor mij, geen enkel ander belang dan Mellie!
Ik ben blij met mijn coach, ze is objectief en houdt in de gaten wat ik belangrijk vind. Ze confronteert mij met mijn eigen valkuilen (en dan voel ik me dus een beetje suf), vult me aan, neemt onrust weg, tegelijkertijd geeft ze me tips. Ze lijkt wel een Amsterdamse schoonmaakster, binnen 5 minuten is je hele huis opgefrist! Ze heet Cherish, die naam past haar en ze sponsort mij want ze heeft feeling met mijn missie. Haar bedrijf heet Koester de kracht in jezelf, dat wil ik blijven doen natuurlijk en dat snapt zij.
Liefs,
Melany
Geef een reactie