Hoi lief eitje, ik voel je in mijn buik. Je bent rijp, en groot genoeg om de sprong te wagen. Ik hoop zo dat jij papa’s celletje tegen komt. Dat jullie samen een prachtig kindje vormen, en uitgroeien tot een mini mensje. Dat mama dat allemaal mag voelen in haar buik, en mag zeggen: “Ja dat is mijn kindje! Mijn persoonlijke wonder”
Natuurlijk ben jij niet alleen mama’s wondertje, je bent ook die van papa. En die van oma, opa, beppe, en al je ooms en tante’s.
Jij bent zo welkom in ons gezin, de familie, en op deze wereld.
Je zult overgoten worden in kusjes en knuffels. Niet alleen van papa en mama, ook van je honden zusje en je poezen broertje en zusje. Jij zult ons gezinnetje perfect aanvullen, het maakt niet uit hoe je eruit ziet.
Of je nou een jongetje of een meisje word, weet dat wij er altijd voor jou zullen zijn. En jou zullen overspoelen met liefde en geluk.
Papa en ik zullen er alles aan doen dat jou toekomt wat je hartje zich begeerd. Mama kan niet wachten om met jou te spelen en te knutselen, en papa kan niet wachten om jou alles te leren wat je moet weten, zodat jij later je leven zo goed mogelijk kan leven.
Wij zullen onvoorwaardelijk van jou houden, en wij beloven je altijd te beschermen.
Jij bent zo welkom in ons leven kleine lieverd! Hopelijk kom je snel, want wij kunnen niet wachten om jou in onze armen te sluiten. En nooit meer te laten gaan.
Kusjes van papa en mama.
(Dit gedicht gaat over mijn eicelletje, ik voel mijn ovulatie en heb dit erover geschreven)
Liefs,
Kim
Geef een reactie