Alexia houdt ons goed op de hoogte van de follikels en de stand van zaken. In de namiddag van 1 augustus zijn de follikels en de zwemmers bij elkaar gebracht. Van de 12 follikels zijn er 11 eicellen overgebleven. Ze ontwikkelen wat trager met het zaad van Frank. Maar snellopers zijn doodlopers dus dat kan geen kwaad. Uiteindelijk zijn er 7 embryo’s die we verder kunnen gaan volgen hoe zij ontwikkelen.
Elke dag krijgen we een status update per telefoon. Aangezien ze wat trager ontwikkelen hebben we de eerste dag twee keer een gesprek. In de ochtend en in de middag. Zenuwslopend ook gezien onze historie van mislukkingen, dan is het ook moeilijk om positief te blijven. We kiezen om de volgende dagen pas in de middag contact te hebben voor de status update.
Uiteindelijk zijn er van de 7 embryo’s nog maar twee in de race (kwaliteit A en B). Wow van 12 naar 11 naar 7 naar 2……daar komt dat kleine stemmetje zie je wel, het is jullie niet gegund, zelfs met een donor lukt het je niet. Hup gauw dat vage stemmetje maar meteen in de Spaanse zee verdrinken. Positief blijven hadden we afgesproken. Vrijdag 5 augustus hebben we een terugplaatsing. We hebben altijd gezegd we gaan voor een embryo om terug te plaatsen, maar als we daar zitten klinkt het wel aanlokkelijk om twee embryo’s terug te laten plaatsen. Ze zijn van mooie kwaliteit en de kans gaat van zo’n 50 % naar 71% dus we kiezen voor de kans op een meerling en gaan voor twee embryo’s om terug te laten plaatsen. Ook de cameraman is er weer bij. We worden nog even geïnterviewd en de behandeling wordt (in scene) ook nog gefilmd. De gynaecoloog en Alexia gaan heel discreet met ons om en beschermen mij tegen eventuele gekke beelden op film. Erg fijn….
De BMS is nog steeds erg mooi, en voor ik het weet zitten er twee embryo’s in mijn baarmoeder. Zo ver zijn wij nog nooit geweest. Wow dat voelt erg speciaal. We gaan nog even het dorpje in en nemen een verlate lunch.
Eenmaal in het hotel doen we het heel even rustig aan, vervolgens gaan we een stuk wandelen (best veel km’s) en zien we een dancefestival bij het strand. Ik aan het water, Frank aan het bier genieten we van de harde dj klanken.
De dag na de terugplaatsing horen we dat er nog twee embryo’s van genoeg kwaliteit zijn om in te vriezen (kwaliteit B en C). Zie je wel dat positiviteit goed is.
De komende dagen staat in het teken van wachten, geen zenuwen hebben (ja duh) nog van onze vakantie genieten, leven als een zwangere (wat klinkt dat goed), niet zwemmen (i.v.m. infectiegevaar), medicijnen (heeeeel veel) en samen genieten. We wachten op de uitslag hoe A en B het doen.
Liefs,
Frank & Leontien
Geef een reactie