Deze serie blogs gaat dan wel over mannen maar vergis je niet want er zijn veel vrouwen die mij hetzelfde vertellen. Ze hebben “hem” niet gevonden. Dus graag stel ik deze man voor aan alleenstaande vrouwen met een kinderwens.
Sinds een paar maanden heb ik contact met Peter. Hij benaderde mij omdat hij een kinderwens heeft en het is hem tot op heden niet gelukt om een leuke vrouw te ontmoeten. Gek eigenlijk want hij klinkt zo leuk. Een schrijver is hij niet en daarom doe ik dat voor hem.
Peter is een zelfstandig ondernemer die zijn schaapjes op het droge heeft. Hij verveelt zich nooit, daar heeft hij het eigenlijk te druk voor. Hij is enig kind, zijn vader en moeder leven niet meer. Peter is een Bourgondiër, houdt van lekker eten en gezelligheid. Hij is super geestig en heeft mij al diverse keren doen schaterlachen. Hij heeft rechten gestudeerd in Groningen, waar hij is blijven hangen en komt niet over als een corpsbal! Hij kan overal aarden, is niet gebonden aan die regio. Privé en zakelijk niet.
Waarom is het dan niet gelukt een geschikte partner te vinden? Dat weet hij niet precies: “ik zit niet in kringen waar ik veel vrouwen tegen kom dus dat maakt het al moeilijker”. Hij heeft korte en lange relaties gehad. Soms vond hij de dame in kwestie zelf niet geschikt om diverse redenen. Je denkt daarbij natuurlijk ook dat je alle tijd hebt, je werkt, bent bezig en een poosje zorgde Peter voor zijn moeder en ineens was ik de 50 gepasseerd. Aan de telefoon zegt Peter letterlijk; “Ik ben niet desperate ofzo maar soms kom ik thuis en dan denk ik; “Voor wie doe ik het eigenlijk allemaal?” Ik kan niets doorgeven en dat vind ik wel erg jammer.
En adoptie of pleegzorg dan? Financieel zou ik dat natuurlijk wel kunnen maar ik vind dat een kind zeker een moeder nodig heeft. Een gezin zou natuurlijk het mooiste zijn. Alleen is het praktisch gezien ook niet handig want ik werk natuurlijk ook nog gewoon alhoewel ik dat natuurlijk wel zou kunnen minderen. Nee, adoptie of pleegzorg is niet wat ik wil.
Andere vormen dan misschien? Hij legt uit dat in zijn studententijd er veel jongemannen hun sperma inleverde voor een klein bedragje. Daar deed Peter niet aan mee, dat voelde toch vreemd. Hij voelt zich verantwoordelijk en wil(de) weten waar zijn kinderen terecht zouden komen en heeft in zijn jonge jaren nooit overwogen spermadonor te worden. “Als volwassene maak je een bewuste keuze maar een kind heeft er niet om gevraagd geboren te worden. Je hoeft alleen maar bepaalde programma’s te zien hoe graag kinderen hun biologische ouders willen kennen”.
Inmiddels staat Peter wel open voor co-ouderschap, zijn klokje tikt immers en hij wil echt graag iets achterlaten aan een eigen kind. Mochten er vrouwen zijn die net als hij graag een kind of een gezin willen dan graag een reactie achterlaten!
Wat is er belangrijk om te weten over Peter? Peter is niet veeleisend, uiterlijk vindt hij onbelangrijk er moet een klik zijn en daarom zou hij graag eerst aan de telefoon kletsen. In een later stadium worden er foto’s uitgewisseld. En daar ben ik het helemaal mee eens want dit zijn serieuze zaken, een kindje maken en een toekomst aangaan met iemand gaat over meer dan uiterlijke kenmerken. Je kan via mij in contact komen met Peter.
Namens Peter alvast bedankt,
Melany
Geef een reactie