Ha! Nu heb ik jullie aandacht wel he??
In tegenstelling tot wat jullie misschien dachten, ga ik het in dit bericht hebben over slapen!?
Mijn nieuwe voornemen: zoveel mogelijk slapen! Ik begin er hoe langer hoe meer van overtuigd te raken dat mijn lichaam zich niet aan een zwangerschap wil wagen zolang het zich niet beter voelt. (Soms denk en spreek ik over mijn lichaam in de derde persoon, alsof het een afzonderlijk iets is dat ik moet verzorgen, tevredenstellen. … Wees gerust, ik word niet helemaal gek. Ik besef nog steeds dat mijn lichaam en geest elkaar wederzijds beïnvloeden en ze samen maken wie ik ben? maar ik maak soms de scheiding want mentaal ben ik meer dan klaar voor de baby-uitdaging!)
Nee, ik ben geen dokter. Maar ik leef wel elke dag in mijn lichaam, dat me vele signalen geeft: constant moe, vaak migraine-achtige hoofdpijn en die vreselijke slapeloze nachten die de hele spiraal draaiende houden. Ik kan gewoon niet anders dan geloven dat dat allemaal samenhangt. Die veel te lage cortisol ochtendwaarde… Mijn praktisch onbestaande progesteron… Vitex die na 3 maanden nog geen opmerkelijke verandering aantoont…
Mijn eigen diagnose is dus bijnieruitputting. Nog niet wijdverspreid aanvaardt in de traditionele geneeskunde. Maar naar mijn gevoel is dat de sleutel tot het terugvinden van een vruchtbare hormoonbalans op natuurlijke wijze. Dus ben ik sinds een tiental dagen (sinds het begin van een nieuwe cyclus) gestart met de richtlijnen die ik vind over het ondersteunen en genezen van mijn dappere maar overwerkte bijniertjes. Met als belangrijkste focus: slapen. Terwijl we slapen rust ons lichaam niet, maar werkt het juist heel actief aan ons herstel. De grootste uitdaging is dus ervoor te zorgen dat ik slaap, want daar durft het al te vaak wel eens mislopen. En ook daar biedt de informatie rond bijnieruitputting een antwoord op. Zorgen dat je om 22u in bed ligt. Na 22u kan je al wel eens opnieuw een cortisol-stijging krijgen waardoor je je weer klaarwakker voelt. Hmmm, herkenbaar…
En voor de rest probeer ik alle opwekkende voedingsmiddelen te mijden. Een tas groene thee ‘s morgens kan nog. Koffie drink ik gelukkig al lang niet meer, dus daar hoef ik niet van af te kicken. Ik probeer ook nog strikter suikers te mijden. Gedaan ook mijn verwennerijtjes met pure chocolade na het avondeten? En af en toe een momentje Mindfulness om mijn stressniveau te laten dalen.
Ik sliep al meer dan een week zalig lange nachten. Maar vannacht was het weer zover, uren wakker liggen, dan maar weer opstaan en wat lezen en nog eens proberen. Om veel te vroeg weer wakker te worden en niet meer te kunnen verder slapen. Ah ja, er is nog een andere belangrijke factor die gerespecteerd moet worden: stress vermijden. En positieve stress is ook stress… We hebben gisteren een grond gezien, waar we heel graag ons huisje op willen laten bouwen. Dus ‘s avonds waren we nog druk aan het afwegen, opzoeken, nadenken en bespreken geweest. Zou het dat geweest zijn? Frustrerend toch, zo’n lichaam dat tegenwerkt…
Deze cyclus ondersteun ik mijn luteale fase met een vitamine C kuur. Ik las dat supplementatie met vitamine C (750 mg per dag) bij bepaalde vrouwen hun luteale fase verlengt. Aan de aCerola tabletjes dan maar!
Geef een reactie