vruchtbaarheid

Mooi verwoord..

Heel mooi verwoord meisie ik vindt het echt knap dat je dit hebt opgeschreven. Voelt misschien ook als een opluchting nu je het van je af hebt geschreven.

knap dat jullie hebben besloten om het even los te laten en weer gewoon van elkaar te gaan genieten. Jullie wens wordt vast vervuld alleen is het blijkbaar nu de tijd nog niet.

Dikke knuffel, Anja

Dag Laura,

Ik bewonder je in je moed! De moed verliezen is toegelaten denk ik, voor even. Ik hoop dat je snel terug de Laura wordt die je wil zijn en kan genieten van alles en iedereen die je dierbaar is.

Liefs,
Ellen

Mooi stuk, herken de gevoelens helemaal als manzijnde, wij hebben nog geen iui gehad eerst moet mijn partner afvallen. Volhouden he! Niet opgeven!

Leuk.. een speld in een hooiberg. Tegenwoordig willen mannen boven de 40 zijn niet meer aan kinderen beginnen.

Duidelijk en stevig helder geschreven! Tis helemaal waar!

Wauw mooi en goed beschreven !
Een soort gelijke foto had ik ooit ook gemaakt voor familie en vrienden
Ook met de dodelijkste opmerking liet ik de foto zien
Helaas is het bij ons niet gelukt en voor eigen verwerking de overgebleven medicatie terug gebracht
Jullie sterkte met de poging
Liefs tjitske

Zo mooi!!! Ik voel net hetzelfde <3

Indd!!
Erover praten (van beide kanten!) en er bekendheid aan geven, is de enige manier om ervoor te zorgen dat er in de toekomst minder ongemakkelijk over het onderwerp gepraat kan worden…

Pfff wat mooi geschreven! Na jaren wachten met dezelfde wens als jij is onze droom uiteindelijk wel uitgekomen maar weet nog precies hoe het voelde dus leef met je mee! Hoop dat ook bij jou ooit nog een wonder mag gebeuren …. Knuffel

Helemaal mee eens! Hoe meer dit onder de aandacht komt hoe beter.

Ik ga mee naar dat strand.. 😉

Wat ontzettend spannend! En weer een onzekere tijd. Je zit in elk geval bij een goeie kliniek. Succes!!

Heel veel.succes

😉

Hey lieve Melany, mijn ‘wachttijd’ was slechts een vierde van de jouwe, en als mijn dochter 18 maand zal zijn zou ik er ‘over’ moeten zijn… Maar de herinneringen aan de tocht die ieder van ons aflegden (hoe lang of kort die ook is) kan je nooit helemaal vergeten geloof ik. Toen ‘Zij’ (met hoofdletter!) geboren werd had ik de eerste maanden ook een ongelooflijke angst dat er haar iets zou overkomen. Veel moeders – zoniet alle- hebben dit, dus het ligt denk ik niet helemaal aan de mmm, en toch geloof ik dat het anders is. Ik had het gevoel dat ‘ze’ haar terug gingen afnemen, alsof ik dit geluk niet verdiende, alsof ik niet kon geloven dat ze er eindelijk was! (de zwangerschap en de bevalling zelf was ook nog behoorlijk ‘spannend’ geweest). Nu geloof ik het, zijn er zelfs dagen dat ik ‘oef’ denk als ze zich eindelijk tot slaap heeft laten verleiden… Hopelijk komt er voor jou ook een dag dat het ‘makkelijker’ wordt. Als je één derde zou nemen ipv de helft ben je er bijna van af! 😉

Hallo.
Eerst en vooral het is heel frustrerend telkens opnieuw dat bang afwachten.
Ondertussen ben ikzelf ook al 7 jaar met die kinderwens.
Ben al in verschillende ziekenhuizen geweest voor donormateriaal aan te vragen en kreeg niets toegestemd.
Hopelijk lukt er iets bij jullie.
Grts

Hoi,

Ik heb ook pcos, ik ben 29 jaar en sinds 2009 al bezig! En heb nog heel veel hoop!

Vandaag is het moederdag voor moeders die een kindje moeten missen… maar voor mij vind ik het geen speciale dag. Daar gebruik ik zijn verjaardag wel voor. Maar wat heerlijk dat je nu moederdag kan vieren.

Na onvruchtbaarheid is uiteindelijk op moederdag mijn 1e zwangerschap begonnen!! Ik was weer niet zwanger en had zooo gehoopt op een positieve test op moederdag. Helaas was dit niet zo… echter tellen ze de 1e dag van de menstruatie als de 1e dag van de cyclus. Die cyclus raakte ik zwanger… een jaar later vierde ik trots mijn 1e moederdag <3

Serieus aan gedacht….mooi om de blo te lezen

Ik zag dit levenslicht bij onze terugplaatsing. Zo bijzonder, want jij was de eerste die dit vonkje ons levenslicht noemde. Helaas is het bij het lichtje gebleven en is de embryo niet blijven zitten…maar het was prachtig en bijzonder om te zien

Wat ontzettend heftig. Heel veel sterkte!

Dank je wel…welke behandelingen heb je gehad? Groetjes patricia

Heel veel succes!!

Hoi,
graag het adres of naam. Zou dit ook wel eens willen proberen.

Beste Nathalie,

Wat fijn dat alles goed is gekomen. GEFELICITEERD voor jullie beide.
Je hebt me gegrepen met jouw verhaal. Ik was zelf 12/13 jaar toen ik last had van opvliegers en andere kwaaltjes. De arts wilde dit even uitstellen totdat ik wat ouder was. Toen ik 16 jaar werd en talloze onderzoeken had gehad, werd er POF geconstateerd. Kinderwens was er nog niet.

Inmiddels getrouwd met een prachtige, lieve vent. Samen staan we op een punt dat we ons gezinnetje willen uitbreiden. Hopelijk kan onze wens in vervulling gaan.
Bedankt voor je verhaal en hopelijk kunnen we ook een kleintje in ons gezin verwelkomen.

Lieve meid, veel respect voor je openheid. Elk woord, elke zin…Zo herkenbaar. Sommige mensen zijn gewoon dom en weten niet hoe kwetsend ze kunnen zijn. Wij zijn gelukkig nog wel samen, maar hebben door het hele traject ook mensen verloren. Geen begrip…
Leef erg met je mee, enne nooit de moed opgeven. Hoop doet leven, maar probeer ook te genieten van andere mooie dingen in je leven. Dingen waar je dankbaar voor mag zijn. En vergeet niet dat God ook met jouw leven een doel heeft. Alles loopt zoals het lopen moet. Sterkte! X

Zo herkenbaar je verhaal?.
Bij de 3e eicelpunctie heb ik gelukkig wel een roesje gehad, moest er wel zelf om vragen trouwens.

Prachtig geschreven en zo idioot herkenbaar! Bonusmoeder van drie geweldige kinderen en toch die wens die altijd in je achterhoofd zit, ik had het zelf kunnen schrijven.
Inmiddels ben ik bijna 48 en durf ik te zeggen dat het eindelijk een beetje naar de achtergrond verdwijnt. Het is er altijd… Maar minder heftig. Gelukkig maar want zoveel verdriet is zwaar om mee te dragen voor de rest van je leven.
Hoe het voor jou ook loopt: ik wens je veel kracht en liefde en ik hoop dat je ooit ook kunt zeggen: het is goed zoals het is.
Dank je wel voor het delen <3

Wij zijn gezegend met 3 gezonde kinderen dus kan het me voorstellen hoeveel verdriet je hebt, weet niet hoe het voelt.
Ik heb van dichtbij meegemaakt wat het met iemand kan doen. Heel veel sterkte met alles . En sommige mensen zijn gewoon zeer dom en zeer hard. En knap van je dat je verhaal deeld.

Na 40 jaar nog steeds dezelfde emotie!
Heel mooi, Els

Ik wens je heel veel succes met de clomid! Bij mij was het de agnus castus die ervoor gezorgd heeft dat ik spontaan zwanger ben geworden. Je zou eventueel ook voor tamoxiven kunnen vragen mocht je veel bijwerkingen van clomid hebben. Ik duim voor je ?????

Wat een liefdevolle woorden, lieve mama!

zeer emotioneel, maar ik hoop dat je ooit je liefde toch aan een kindje kan geven en dat je aan hem/haar kan vertellen over de broer en zus die er ooit waren maar veel te vroeg weer weggenomen werden

Tsjonge wat dit is dit mooi verwoord
Sterkte joh
Mijn lieve zus heeft op dit gebied ook heel veel meegemaakt
2 kindjes overleden nu een dochter v 8 jr maar ze wil al zolang een kindje erbij
Alleen
Het gebeurt maar niet Zo
In triest

Ach meisje toch ? luister goed naar jezelf en het fluisteren van je lijf…
In gedachten bij je ?

Het immuunsysteem beschermt ons lichaam tegen vreemde cellen. Lymfocyten en antistoffen reageren onmiddelijk als ze virussen, bacteriën, parasieten of abnormale cellen opmerken. Bij een transplantatie krijgt de patiënt die het nieuwe orgaan ontvangt daarom ook specifieke medicatie om dit systeem stil te leggen, zo niet zou namelijk het getransplanteerde orgaan afgestoten worden.
In sommige gevallen kan het zijn dat het immuunsysteem zich “vergist” en onze eigen gezonde cellen aanvalt, in dit geval spreekt men van een auto-immune ziekte.

Immunologisch gezien is een zwangerschap een hele uitdaging, een wonder. Het afweersysteem van de vrouw accepteert namelijk een bundeltje “vreemde” cellen, want het embryo heeft namelijk andere cellen en een ander afweersysteem dan die van de moeder. Door een nog nader te bestuderen systeem wordt het afweersysteem van de moeder plaatselijk inactief gemaakt, en nestelen de verschillende cellen van het embryo zich in de baarmoeder en mengen zich met de cellen van de vrouw zonder dat haar afweersysteem zich ertegen verzet.
We kunnen dus concluderen dat zowel een succesvolle innesteling als een doorgaande zwangerschap afhankelijk zijn van een gevoelige evenwicht tussen twee verschillende afweersystemen.

De oorzaak van een herhaaldelijk implantatie falen (met TP van embryo´s van goede kwaliteit) en herhaaldelijke miskramen is vaak onbekend, en dus wordt het immunologisch systeem vaak aangewezen als de boosdoener.

Het is overigens wél bewezen dat er een auto-immuunziekte is, het Antifosfolipidensyndroom, die inderdaad voor herhaaldelijke miskramen zorgt. Vrijwel alle zwangerschappen van vrouwen met dit syndroom eindigen in een spontane abortus.

Vrouwen met de bovenstaande problematiek worden in eerste instantie behandeld met aspirine in combinatie met heparine. Ook vrouwen met het Antifosfolipidensyndroom zijn zwanger geworden, en gebleven, dankzij deze medicatie.

Wat betreft de NK (Natural Killers) cellen:
Deze cellen bevinden zich onder andere in de baarmoeder en zijn onderdeel van het innesteling proces. Onderzoek heeft uitgewezen dat deze cellen in hoge getallen aanwezig waren in de baarmoeder van vrouwen die herhaaldelijke miskramen hadden. Om deze reden zijn er behandelingen aan de orde gekomen om deze cellen te onderdrukken, en zo te vermijden dat het immuunsysteem van de wensmoeder de innesteling tegenwerkt zoals:

– Corticosteroïden (bijvoorbeeld Prednison).
– Intraveneuze Immunoglobulines.
– Intralipids.
– Anti-TNF.

Met sommige van deze methodes moet voorzichtig omgegaan worden omdat deze zeer gevaarlijke bijverschijnselen kunnen hebben.

Wat doen Spaanse klinieken om vrouwen met een verhoogd NK niveau te behandelen?

Uiteraard zal de kliniek ieder geval aandachtig bestuderen om te kunnen concluderen of er inderdaad sprake zou kunnen zijn van een immunologische factor. De meeste klinieken zullen in eerste instantie kiezen voor een behandeling bestaande uit corticosteroïden, heparine en aspirine.
In specifieke gevallen kan ook een immunoglobuline behandeling voorgeschreven worden, en een enkele kliniek zal het uiteindelijk met Intralipids proberen.

Om antwoord te geven op de vraag van Roos:

Er zijn enkele klinieken in Spanje die een intralipid behandeling (na veel bloedonderzoeken en een biopsie van de baarmoeder) toe zullen passen onder streng medisch toezicht, maar ze zijn er naar wat ik weet niet scheutig mee.
Onze gynaecologen en fertiliteitsartsen vechten met man en macht om een succesvolle bevruchting te bereiken met een (gezonde) zwangerschap als resultaat, maar ze zijn ook verantwoordelijk voor de gezondheid van de wensmoeder. Daarom zullen ze liever geen behandeling voorschrijven als ze, volgens hun criterium, denken dat dit de gezondheid van de wensmoeder zeer negatief kan beïnvloeden.

Niks mis mee mediageil 😉

Wat mooi dat je dit omzet in iets positiefs. Ook ik heb iets in mij wat ik heel erg mis. Maar ik blijk dat al van heel jongs af aan te hebben. Toen ik mijn zoontje kreeg werd dat gat opgevuld, dus dacht dat het antwoord was. Maar dat is het niet, inmiddels leeft hij niet meer. En ben ik erachter gekomen dat het gat wat in mij zit dat ik mijzelf mis. Liefde voor mijzelf. Daar ben ik dan ook iets mee aan het doen om het te helen.

Ook ik wil in de toekomst als ik mijzelf heb gevonden iets doen met mijn ervaring. Mij ervaring met het overlijden van mijn kind. Ik juich het dus heel erg toe waar jij nu mee bezig bent, want ook in dit stuk kunnen mensen hulp gebruiken. Zelf merk ik ook dat ik het heel zwaar begin te krijgen. Ben dan ook al 3 keer zwanger geweest, maar nog altijd met lege handen.

Het heeft heel veel impact op je leven. Net wat je zegt, al die controles en noem maar op. Je kan nergens anders meer aan denken. En daarbij zie je alleen nog maar kinderwagens en zwangere vrouwen om ne heen. Net alsof iedereen zwanger is, behalve jijzelf. Ik heb het ook allemaal meegemaakt. Eerst proberen, ziekenhuis en uiteindelijk te horen krijgen dat het niet kan (zwanger worden). Maar er was iets nieuws (nu 19 jaar geleden) KI en IVF waren geen optie, maar ik kreeg ICSI. Alles gebeurt buiten je om. De eicel wordt al geïnjecteerd met een zaadcel. En als dat goed gaat dan wordt het terug geplaatst. Het is gelukt en blij met mijn tweeling nu alweer 17 jaar. Het doet heel veel met je, !ichame!ijk maar vooral geestelijk. A!s je zoiets niet hebt meegemaakt dan kun je er ook eigenlijk niet over meepraten. Die opmerkingen alleen al: wordt het niet tijd voor een kindje? Zwanger worden is niet vanzelf sprekend! Ik hoop voor jou dat het net als bij mij uiteindelijk mag lukken! Wat mij heeft geholpen is positief te blijven, hoe moeilijk dat ook is! Liefs Gerda

Die gesprekken met vriendinnen zijn niet leuk hè, heel herkenbaae. Op den duur denk ik dat ik nergens meer ga willen komen als dit zo verder gaat..maar dat gaat ook niet

Alinda wat jij allemaal schrijf dat had mijn schoonzus ook .over al geweest ze wilde ook zo graag kinderen .onderzoek na onderzoek .het lag aan mijn broer hamstertest gedaan.maar ze was een keer zwanger geraakt maar een mis kraam gehad. Dus mijn broer kreeg weer onderzoeken .kreeg te horen dan ze geen kinderen kunnen krijgen het zaad leefde wel maar zo gauw als hij in contact kwam was het dood .mijn schoonzus was er kapot van . Die ging naar mijn vader toe mag ik wat zaad van jou .toen hebben we zo met haar gepraat ook met mijn broer.laat het rusten.na 2 maanden kwam ze naar me toe .huilend .ik zei wat is er .en weet je wat ze zei .ik ben zwanger.en we hebben zo gehuild van blijschap mijn broer was te gestrest.en nu hebben ze een gezonde zoon die is nu al 26 jaar .dus het kan wel lieverd het kom met jou ook wel goed.???jammer genoeg is mijn lieve schoonzus op 54 jaar overleden aan een hersenbloeding .zij was mijn alles.

Als je zo graag een kind wil, dan ga je er vast heel veel van houden. Bloedband of niet.
Sowieso wens ik je veel succes. Met de kinderwens en tot het zover is veel liefde van en voor de honden.

Wow wAt een blog….heftig.
Misschien heb je iets aan een natuurgeneeskundige. Misschien heb je interne blokkades en die kunnen zij oplossen. Is niks medisch puur je lichaam en geest. Sterkte en heel veel vruchtbaar geluk. Knuffel

Dikke knuffel!

hahaha….. in de supermarkt zo 10 eieren gekocht… Goed om het ongewenst kinderloos zijn nu eens vanuit het perspectief van een mannelijke 40+-er te horen. Een vrouw kan wel naar een zogenaamde supermarkt voor sperma. Ondanks die mogelijkheid ben ik ook kinderloos, een kinderwens hebben en een diep geworteld verlangen wil niet zeggen dat je tot bepaalde, onconventionele, keuzen in staat bent. Het gesprek hierover met, lieve, vriendinnen die getrouwd en kinderen hebben, geeft niet altijd de steun in de rug die je verder helpt. Misschien moeten we maar een online kippenren-cafe (incl. hanen!) beginnen, de eieren symboliek spreekt me wel aan ;). Er zijn ook Alzheimercafe’s, AA’s, dus waarom niet een cafe voor single’s die nog wel of niet op zoek zijn naar een mogelijkheid een kind te krijgen. Het delen en leren van ervaringen is macht en leidt tot groei.

Heel verdrietig! Ik hoop zo dat je ooit je kindje in je armen mag sluiten, veel sterkte. Liefs

???

Mooi geschreven Gerda!!!

Wat een geweldig nieuws, ik kan me helemaal voorstellen dat je vol ongeloof zit. Dat moet groeien na 5 jaar ervoor bezig zijn. Ga er heerlijk van genieten. En nog even geduld voor de eerste echo.

Zo,n traject in gaan als alles nieuw voor je is, is ook gewoon heel erg eng. Mijn eerste keer vond ik ook vreselijk eng. Maar inmiddels weet ik niet meer beter. Alleen weet ik waar ik het voor doe. Eindelijk dat gezonde kindje in mijn armen krijgen en vasthouden.

Ben heel benieuwd hoe jouw verhaal verder gaat.

Wat kunnen geluk en verdriet dicht bij elkaar liggen!

Heel veel sterkte met het overlijden van Emma.

Maar geniet ook van jullie wondertje Liam. En toch ook gefeliciteerd

Heel herkenbaar. Toen ik zwanger bleek te zijn heeft het ruim drie maanden geduurd voordat ik echt kon geloven dat er een wondertje in mij groeide. Toen ik van lotgenoten hoorde dat dit normaal was kon ik het loslaten en kwam het genieten vanzelf. Voel je dus niet schuldig en laat het zijn, het komt vanzelf. Ik hoop voor je op een mooie echo en een mooi wonder.

Mooi verwoord! Heel veel succes gewenst!

Wauw wat goed geschreven zeg. Zoveel mensen die zich hier niet van bewust zijn. xxx nathalie

Ikzelf ben ook donatrice. Ik heb dit altijd met heel veel liefde gedaan. Nu na mijn eigen zoontje en tweede onderweg, zal ik ook geen moment twijfelen om opnieuw te gaan doneren.

Mooi lieverd dikke knuf

Kan alleen maar zeggen “Kippenvelmomentje”

Ja fijn 3 keuzes maar liever hebben ze dat je gewoon wacht tot het loskomt. Mijn eerste miskraam moest ik officieel 2 weken wachten tot ik aan de pillen mocht. Maar na 1 week hield ik dit niet vol. Ik had dan ook al een kindje verloren van 4 mnd oud. Die pillen werkte heel snel, en was er gelukkig makkelijk vanaf gekomen. Miskraam 2 was minder fijn, gelijk mocht ik aan de pillen maar het kwam niet echt op gang. En nadat ik wel van alles verloor moest ik toch nog schoongemaakt worden van binnen. Nee gelukkig geen curettage maar gewoon met water schoonmaken. Ook dit was vrij pijnlijk en emotioneel. Toch voor mij voelt het niet als dat ik nog 2 kindjes kwijt ben geraakt, dat had het misschien anders gemaakt als ik het had mee gemaakt voor dat ik mijn zoontje verloor. Maar dit zal je altijd met je meedragen. Fijn dat je nu gezond zwanger mag zijn. Geniet ervan.

Mel,

Bewondering, dat is wat ik voor je heb. Besef je wel hoe belangrijk alles wat je doet voor lotgenoten is?
Dit filmpje is weer een bevestiging van je strijdlust en moed.

xxx

Ik weet dat ze In uzleuven wel na 3 miskramen standaard een heel resem onderzoeken doen:
– genetische testen bij jou en je man ( bloedafname)
– schildklier (bloedafname)
– stollingsafwijkingen (bloedafname) maar dat hebben maar heel weinig mensen. Indien je dat hebt, kunnen ze bloedverdunners geven
– baarmoederonderzoek ( cameraonderzoek van je baarmoeder)
– hormoonwaarden (bloedafname), misschien heb je last van te lage progesteronwaarden, ook dat kunnen ze verhelpen met medicatie.

Wat een mooi verhaal.. Liam is echt een vechtertje en wat gaat het goed!! Heel veel sterkte en dat hij maar snel mee naar huis mag ❤️

ik weet niet hoe het zit met mannen 😉 Mijn man doet zijn best, hij is af gaan vallen, hard gaan lopen, eet gezonder en drinkt maar zeer zelden. Ik ben trots op mijn kanjer, want ik weet dat hij geen kinderwens meer heeft. Hij heeft al 3 prachtige dames en doet dit puur en alleen voor mij, omdat hij mij gelukkig wil zien.

Bijzonder om me eigen verhaal terug te lezen ☺️ Helpt bij stukje verwerking van een zenuwslopende tijd

Gefeliciteerd met jullie zoon en broertje

Super mooi geschreven schat love jou

Wat een interessante invalshoek! Hier doet man denk ik met alle liefde een stapje meer als het gaat om zijn gezondheid en vruchtbaarheid maar daar zou ik dan wel om moeten vragen. De meeste mannen lijken inderdaad lakser, onverschilliger of simpelweg relaxter dan de meeste vrouwen als het om een kinderwens gaat. Waar dat hem dan in zit… Geen idee

Wow wat heftig! Hoop dat het gauw weer raak mag zijn en jullie een gezond kindje mogen krijgen

Heel herkenbaar. Zelf heb ik na zoveel jaren gehoopt om een partner te vinden met wie ik samen een kind krijgen en opvoeden, helaas niet gevonden. En door de laatste jaren heb ik mij laten verleiden door opmerkingen van mensen in mijn omgeving dat ik te oud ben en dat het niet verstandig is om alleen kind op te voeden etc. Ook verstopte ik mijn kinderwens weg. Kort geleden ben ik geraakt door een opmerking van een goede vriend van me, waardoor ik nu zoiets heb het is nu of nooit en het is mijn leven en ik leid ze, niet de ander. En ik kan het, daar ben ik van overtuigend. Het leven is niet makkelijk maar ik ben diegene die er van kan maken! Nu is een zoektocht naar een zaaddonor en een ziekenhuis die niet kijkt naar je leeftijd maar een mens die een wens heeft en liefde wil geven aan een kind!
Liefs Natasja

Heel erg herkenbaar Mabel!

Hier vliegen me momenteel ook de zwangerschapsaankondigingen om de oren. Sommige voel je al van mijlenver aankomen, dan komt de klap wat minder hard aan. Maar andere komen uit totaal onverwachte hoek, en doen alleen maar vreselijk veel pijn.
En dan volgen de blije echoplaatjes op Facebook, de honderden reacties en likes van vrienden en de onmetelijke blijdschap van de aanstaande opa en oma.

Het is niet dat ik het hen niet gun. Maar het doet wél pijn. Wij willen ook zo graag.

Natuurlijk hopen en bidden wij mee! Denk aan jullie en gun het jullie zo!

Dag dames,

Ik wil graag andere dames informeren en hoop geven. Na 3 IVF pogingen en nooit zwanger raken het nu in 1 x raak is met Prednison 15-20 mg p/d. UZ Gent (prof. De Sutter) heeft dit geadviseerd bij second opinion en mijn NL ziekenhuis heeft dit beleid overgenomen. Toch immuunproblemen dus! Nooit NK test gedaan verder. Mijn embyo’s en cryo’s waren telkens van goede kwaliteit.

Houdt moed, vertrouw op je eigen gevoel en vecht voor wat je wilt, ook al is het zwaar!

Wat is het verschil tussen Intraveneuze Immunoglobulines en Intralipids?
Wanneer wordt er voor Intralipids gekozen en wanneer voor intraveneuze immunoglobulines?

Ik heb de ziekte van hashimoto en heb nu drie keer een miskraam gehad na een terugplaatsing. Ik ben onder behandeling bij IVF Spanje en zij willen bij de volgende terugplaatsing Intralipids toedienen.

Mijn nk cellen zijn voor de eerste terugplaatsing gemeten en het was laag.

Worden de NK- cellen ook in UZ Gent getest?
Hebben jullie gehoord over herhaaldelijke miskramen en trombofolie?

Worden de NK- cellen ook in UZ Gent getest?
Hebben jullie gehoord over herhaaldelijke miskramen en trombofolie?

Mooi geschreven , Estella. 14 jaar geleden alweer dat je als een gebroken vogeltje op mijn behandelbank lag, en kijk nu wat een krachtige vrouw daar staat! Ik hoop dat je veel vrouwen mag helpen met je yogalessen!
Groetjes,
Martine

Mailen lukt niet. Kun je mij mailen? wwijngaarden@hotmail.com
Groet Wypkje

Dank je wel voor dit mooie gebaar.. het ontroerd mij om dit tezien❤❤❤❤❤