Bijna vijf maanden terug kregen we het nieuws dat de terugplaatsing niet was gelukt. Toen dacht ik even uithuilen een tweede opinie en verder gaan. Maar zo simpel leek dit niet. In het evaluatiegesprek viel het woord eiceldonatie….. mijn wereld sloeg in. Maar toch was er hoop enkele weken later hadden we een tweede opinie in een ander ziekenhuis. Alle hoop hadden we hier op gezet. Maar, we kregen dezelfde diagnose te horen. Onze wereld stortte volledig in. We konden niet verder, het had geen zin. Dus we hebben ons verder verdiept in alles wat je kan doen om je vruchtbaarheid op natuurlijke manier te verbeteren. En eerlijk na tal van alternatieve behandelingen en slikken van ontelbare vitamines voel ik mezelf sterker dan ooit.
Ik had niet gedacht dat dit zo plots zou veranderen maar enkele behandelingen bij tal van alternatieve geneeswijzen hebben mij geholpen. Ik ben niet meer constant moe, gewoon zoals andere mensen maar het overheerst mijn leven niet meer. Ik voel mij gewoon sterk ik weet wat ik wil. Ik sta terug in het leven.
Nu we zo ver staan gaan we verder, verder in ons zware traject. Heeft het geholpen? Dat weten we niet en dit zullen we pas weten de dag van de terugplaatsing. Maar heel diep binnenin heb ik het gevoel dat dit gewoon de beste poging zal zijn die we al hebben gehad.
Een nieuwe maand een nieuwe start volgende cyclus gaan we ervoor en we hebben de kracht om dit te laten slagen
Liefs Stella
Geef een reactie