Tag
gevoelens
Brief aan Jan, mijn beste vriend, levensgezel, vader van mijn geboren en ongeboren kind(eren): Op weg naar Jette. Met de trein. Mijn eicellen en ik, of is het omgekeerd? De laatste rit. Mijn Mobibkaart is leeg. Het hoeft niet meer…. Lees verder →
Mijn verhaal gaat over PCOS, miskramen, depressie, overgewicht en relaties en ik deel het met jullie ter inspiratie al denk je misschien wat een drama dat je daarmee te maken hebt gehad. Ik ben nu over de helft van wat… Lees verder →
We praten er niet graag over omdat we alles wat ons angst aan jaagt ver van ons willen houden, een natuurlijke reactie maar het is de realiteit dat we het soms gewoon niet redden (in ons eentje). Ik twijfelde of… Lees verder →
Ondertussen is het een half jaar geleden dat we voor onze 3de icsi poging gingen. Vol goede moed en vol kracht. Maar het liep al snel terug verkeerd. Progesteron stond vrij snel te hoog. Dus geen verse terugplaatsing. Ik wist… Lees verder →
Voor de punctie had ik al last van toenemende buikpijnklachten en ondanks dat ik me aan de rustvoorschriften heb gehouden, kreeg ik na de terugplaatsing buikpijn dat alleen maar erger werd. Tot 2 dagen na de terugplaatsing heb ik dit… Lees verder →
Daar gaan we dan voor de 3de Pregnyl prik . Samen lopen we naar de auto. We zijn bij vrienden blijven eten en zodra de prik in mijn been is gezet dan gaan we weer gezellig terug. Op weg naar de… Lees verder →
Ik had een pracht van een zwangerschap zonder al te veel kwaaltjes (op rugpijn na) werd ik op 41 weken werd ik ingeleid. Wat was dit een hel die 8 dagen dat ik over tijd ging. Ik was alles behalve te… Lees verder →
Liefste trots ouders, familie en kennissen, 8 Maanden geleden ondekten jullie waarschijnlijk jullie blijde verwachting van jullie 3de wonder. Waarvoor alvast een dikke proficiat gewenst. Maar we moeten nu toch wel eerlijk blijven hé? Jullie wisten ook van ons dat… Lees verder →
Wat een jaar heb ik achter de rug. Er is veel gebeurd en ik moet nog veel dingen een plekje geven. De vraag is alleen hoe doe je dit, en wanneer is er tijd en ruimte voor. Ik zit nu… Lees verder →
De laatste tijd vertel ik er vaak over. Gewoon omdat het mag en omdat ze nu eenmaal mijn dochtertje is. Ik heb jaren gezwegen, maar voor mij is en blijft ze mijn eerste kind: ons Sterre. Ik en mijn ex… Lees verder →
Chantal en ik kennen elkaar al meer dan 10 jaar. Chantal was getrouwd en ik ken haar ex-man ook. Na 16 jaar zijn ze uit elkaar gegaan en kreeg ik ineens een appje van Chantal. We hebben een keer afgesproken… Lees verder →
Ik heb veel verloren de afgelopen tijd. Mijn relatie, mijn huis en mezelf. Langzaam kom ik tot rust en kom ik ook uit de negatieve spiraal. Het is zwaar om wakker te worden en te beseffen dat je leven op… Lees verder →
Wij hadden vandaag transfer … Ik heb het in een brief geschreven, enfin,.. geprobeerd.. een brief aan die 2 kleine ukjes.. 2 andere embryo’s hebben ze kunnen invriezen .. NA zoveel tranen, verdriet en enkele pogingen hebben we eindelijk in… Lees verder →
De postcodestraatprijs… Soms denk ik wel eens dat de kans groter is dat Gaston hier voor de deur staat dan dat ik een positieve test in handen heb. Soms zo nu en dan.. best vaak eigenlijk. Droom ik even weg… Lees verder →
Dit is de 3e blog in de serie “Einde MMM”. Wanneer een depressie je zwangerschap overstemt. – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –… Lees verder →
Onverklaarbaar verminderd vruchtbaar zoals ze die stempel in mn ziel branden. Als een heet smeedijzer baande het dwars door me heen, dwars door mijn ziel! Maar dat is niet het enige wat in mijn ziel brand. Zoals velen die de… Lees verder →
Waarbij je voelt dat je stress hebt in je lichaam en je probeert te ontspannen, maar het dan juist niet lukt? Of dat je juist na een lange tijd het gevoel hebt weer wat meer te kunnen ontspannen en je… Lees verder →
Another Year The same dream Another fear Visualising the sepreme Inside of me All smiles Ready to be Traveling miles Life’s on hold While trying to change facts Going for gold Medicin attacks Setback after setback Always fine My soul… Lees verder →
Dit is de 2e blog van de serie “Einde MMM”. Geen taboe maar wel een dilemma die ik heel goed kan volgen. Natuurlijk ben je blij als je eindelijk zwanger bent, veel vrouwen genieten er niet van en maken zich… Lees verder →
Nog eens tijd om iets te schrijven zeker. Ondanks dat er wel wat beweegt in ons leven momenteel. Een zwangerschap brengt nogal wat met zich mee. Veranderingen, maar ook veel emoties. Maar mensen buitenaf hebben het idee dat eens je… Lees verder →
Maand na maand, steeds weer een nieuwe cyclus, variaties op een thema, maar steeds weer dezelfde teleurstelling. Ik ben wat onderzoek aan het doen naar manieren om hiermee om te gaan, want het is niet omdat ik de teleurstelling ondertussen al… Lees verder →
Na de onsuccesvolle cyclus in juli (Clomid cyclus 2) was ik uiteraard ontgoocheld, maar ik was ook hoopvol, want de follikelmeting toonde een mooie, grote follikel en ik had met Duphaston eindelijk een normale luteale fase. Bovendien had ik amper last… Lees verder →
Ja seks hoe vaak heb je het met je partner over seks? Vooral nu je het ‘’moet’’ doen. Ik weet dat het na een jaar echt een verplichting werd en we het op tijd moesten doen. Dat was geen succes…. Lees verder →
Het begon allemaal op 22 augustus zondagavond ik had toen ik ging slapen rugpijn, of ik mijn menstruatie ging krijgen. Ik dacht dat ‘t geen kwaad zou kunnen, zal wel bij de zwangerschap horen dus ben ik gewoon gaan slapen…. Lees verder →
Ik ben gewoon bang. Ik, die ogenschijnlijk nergens bang voor is. Een mooie baan waarin bang zijn geen optie is en zelfvertrouwen voorop staat. Dat ben ik, zo voel ik me. Maar niet als het om IVF gaat. Ons avontuur… Lees verder →
Mijn man en ik waren 25 jaar, 4 jaar getrouwd, (jong getrouwd dus), toen ik dacht dat de tijd rijp was om ook aan gezinsuitbreiding te doen. Mijn jongste zus was 22 en had reeds 2 jongens. In het verleden… Lees verder →
In mijn 1e blog met de titel “Shit happens” gaf ik al aan dat de opmerking, je moet er niet zo mee bezig zijn geen fijne opmerking is om te horen. Als dit je grootste wens is kun je er… Lees verder →
De afgelopen 9 maanden heb ik al van alles geprobeerd om mijn vruchtbaarheid te boosten. Microkinesitherapie, bioresonantie, meditatie, vruchtbaarheidszelfmassage, yoga, acupunctuur, kruiden en voedingssupplementen, Bachbloesems, … oh ja, en natuurlijk hormoonbehandelingen. En daar kan ik binnenkort nog osteopathie aan toevoegen…. Lees verder →
Daar zit je dan, trots als een pauw, eindelijk na 9 jaar hard werken, knokken, tranen, testen, eendenbekken etc etc…. Daar zit je dan met je positieve test in je handen. De wereld is sinds vandaag een stukje mooier. Laten… Lees verder →
Wie had ooit gedacht dat een kinderwens zo zwaar, pijnlijk en veel verdriet met zich kon meebrengen? Gezien mijn achtergrond wist ik dat zwanger worden voor mij waarschijnlijk niet zo eenvoudig zou zijn. Jarenlang heb ik mijn menstruaties niet gehad… Lees verder →
De laatste jaren verliepen niet vlekkeloos, vele ups, maar veel meer downs kruisten ons pad. In die periode verloor ik ergens het geloof dat het ooit nog zou mogen lukken om een kleintje te dragen. Zeker na het verlies van… Lees verder →
Het is zover na jaren van samen “klussen”, ziekenhuis in en uit, testen hier en daar, duizenden tranen, miljoenen teleurstellingen en ga zo maar door heb je dan eindelijk de positieve test in handen. Niks kan jullie blijdschap nog verstoren,… Lees verder →
Op mijn bank ligt een kindje dat er bijna niet was. Een kindje dat toch kwam ook al zeiden de grafieken dat de kans klein was, ook al zeiden de artsen dat het niet ging lukken. Dat wilden we niet… Lees verder →
Niet veel mensen weten het, maar toen ik 16 was ben ik 8 weken overtijd geweest. Wat was ik opgelucht toen mijn lichaam het zelf oploste. Ik was bang voor de reactie van mijn ouders, want ik was nog maar… Lees verder →
Mijn vriendin is inmiddels 9 maanden zwanger van een tweede. Hoewel ik heel erg blij voor haar ben, voelt het soms ook niet helemaal eerlijk dat zij er al 2 heeft en wij nog steeds niet zwanger zijn. Ik ben… Lees verder →
Een baby maken, wat tot nu toe helaas niet lukt, weegt zwaar op je relatie. Ik snap best dat mensen op een gegeven moment uit elkaar gaan omdat ze gewoon niet meer met de situatie kunnen omgaan. Je raakt beide… Lees verder →
Ik zit op een maandagochtend in de kantine te genieten van mijn pauze, broodje, kopje thee en een leuk tijdschrift. Een meneer van het type “kijk mij een coole, belangrijke zakenman zijn” schuift naast me met zijn kopje koffie. Ik… Lees verder →
Een gevoel zo onbekend Nee dit ben ik niet gewend Schuldgevoel, terecht of niet Is het pijn, is het verdriet Na zoveel blijdschap vorig jaar Werd de angst waarheid, klinkklaar Maar kop op dachten wij, het lukt ons weer Sindsdien… Lees verder →
Begrijp me niet verkeerd, dat een klontje een mens kan worden met een volledig werkend immuunsysteem, hormoonstelsel, organen, hersenen etc. mogen we echt als een wonderschoon iets ervaren want onderweg kan er van alles misgaan. Deze blog gaat over mijn… Lees verder →
Mei/Juni 2016 – Eerste week broeden, hoe is dat gegaan? Mijn vorige bericht sloot ik af door te zeggen dat ik nu weer blij zou gaan broeden. Maar om eerlijk te zijn, ben ik deze week nog niet echt blij… Lees verder →
De teleurstelling als je ongesteld bent blijft. Ik merk dat ik lichamelijk meer uitgeput ben dan normaal. Ik heb veel ups-and-downs en probeer elke dag om uit bed te komen. Ik denk ook dat het komt omdat we weer richting… Lees verder →
De dag begon als ieder ander, een normale planning in het vooruitzicht, en tussendoor stond er nog een afspraak bij de huisarts om de uitslag te gaan ophalen en bespreken. Niets aan de hand dus. Samen zitten we in de… Lees verder →
Ja, Guus is ook heel belangrijk :P” appt een vriendinnetje terug, op mijn reden (bijna tijd voor een ontspannen feestje bij Groots met een zachte G, en dat wil ik niet vergooien voor een tp) dat ik nog een maandje… Lees verder →
Zo gek, ik wist dus niet wanneer ik ongesteld moest worden. Na 15 jaar lang de pil hebben geslikt wist ik dus altijd wanneer ik ongesteld moest worden. Nu niet en wist ik dus ook niet wanneer ik ovuleerde. Dit… Lees verder →
Ik ben er klaar mee. Ik heb het gehad. Ik heb het gehad met die ontelbare ziekenhuisbezoeken. Ik heb het gehad met die uren tijdverlies in de wachtzaal. Een snelle telling afgelopen weekend vertelde mij dat ik reeds 36 keer… Lees verder →
Gisteren middag zat ik in het zonnetje op ons dakterras te bladeren door wat bruidstijdschriften. Ik droomde een beetje weg en bedacht me dat als we in juli de terugplaatsing zouden doen en ik dit keer zwanger zouden worden, ik… Lees verder →
Het is sinds wij proberen zwanger te worden de 3de babyshower van een vriendin waar ik naar toe ben geweest en voor de 4de ben ik al weer uitgenodigd. Ik zet elke keer mijn gevoel opzij omdat zwanger zijn en… Lees verder →
Soms voel het allemaal zo oneerlijk. Mensen die overlijden, mensen die ernstige ongelukken krijgen en mensen die iets willen en dat niet krijgen. Dat zijn de momenten dat ik klaar ben met alles en verdrietig ben. Voor mezelf maar ook… Lees verder →
Hij is er. Eindelijk. Super knap en gezond. De bevalling is goed gegaan. Moeder maakt het goed. Nee, ik niet. Moeder. Moeder maakt het goed. Hij is niet mijn zoon. Hij is mijn reality check. Een van de vele. Alsof… Lees verder →
Ons eigen stukje land, waar we een huisje op kunnen zetten, kipjes kunnen laten scharrelen (oh, wat gaan de katjes dat leuk vinden), een gezonde groentetuin kunnen aanleggen, … Eindelijk is het zover: ons bod is aanvaard! Laat alle rompslomp… Lees verder →
De controle in het ziekenhuis was goed. Ik kreeg een echo en moest ook nog even een zwangerschapstest doen om te kijken of de hormonen nu uit mijn lichaam waren en dat waren ze. Het gesprek met de gynaecoloog was… Lees verder →
Kleine scheldkanonnade, heb je even? Dé vraag: of wij als lesbiennes, als we zwanger willen worden, voor de gelegenheid dan seks hebben met een man? Onze donor kreeg laatst ook al de vergelijkbare vraag: ‘Ben je dan ook met haar… Lees verder →
Iedereen weet het nu en dat voelt op zich wel fijn. Mensen vragen hoe het gaat en de Paasdagen zijn we doorgekomen. En dan komt mijn duiveltje: Wat nu? Zo ben ik als er iets gebeurd is dan huil ik… Lees verder →
De afgelopen week heb ik constant nachtmerries en overdag voel ik me net zo beroerd als in mijn droom. Wanneer verdwijnt die angst nou eens? De angst dat je nooit komen zou is nu veranderd naar dat je me afgenomen… Lees verder →
Vorige keer eindigde de blog af dat onze kleine man Daan ontslagen was uit het ziekenhuis. Heerlijk weer als gezinnetje thuis. Helaas zat ik met een hernia, waar ik al die tijd al last van had toen Daan in het… Lees verder →
Kan je missen wat er niet is Wat er misschien nooit zal zijn Verdrietig zijn om een gemis Ook wel ‘het mooiste dat er is’ Een verlangen, een wens Vanzelfsprekend voor velen om je heen ‘Gewoon niet zo mee bezig… Lees verder →
Maart/april 2016 – Afgelopen zaterdag de inseminatie gehad en dan is het gewoon weer wachten… Zaterdagochtend stond de inseminatie gepland. Kwart voor 10 moest Felix zijn potje inleveren en dan zou rond 11.00 uur de inseminatie zijn. ’s Morgens weer… Lees verder →
Het is eruit, ik heb het haar gezegd!!! Haar: mijn leidinggevende. Het: loopbaanonderbreking, een jaar. Geloof me als ik zeg dat het me veel moed gevergd heeft. Ondanks dat ik al een maand in mijn hoofd mijn woorden voor dit… Lees verder →
Het hele icsi avontuur is niet alleen voor ons als wensouder lastig, maar ook de andere kinderen, zeker als die ouder zijn, kunnen het er moeilijk mee hebben. Al helemaal als ze dezelfde droom hebben! Nog een kindje binnen het… Lees verder →
Gek gevoel. Aan de ene kant ben ik volop bezig om nog een kindje te krijgen en tegelijkertijd bereid ik me voor op een eventueel afscheid van mijn vruchtbaarheid. Kindje krijgen probeer ik door zo gezond mogelijk te leven, te… Lees verder →
Zaterdag moest ik ongesteld worden, dit was nog steeds niet gebeurt. Ik voelde van alles en begon steeds meer het gevoel te krijgen dat het nu eindelijk gelukt zou zijn. Maandag na het werk kwam ik thuis en zei tegen mijn… Lees verder →
Vandaag ben ik naar Namen gereden voor een afspraak met Chantal, een stralende dame van 73 jaar die al 40 jaar vrouwen begeleid in alles wat te maken heeft met het schenken van leven: conceptie en vruchtbaarheid, zwangerschap, bevalling en… Lees verder →
Ja dus dat! Je hoeft niks te voelen als je zwanger bent. Geen pijntjes, krampjes, pijnlijke boobs, misselijk of vermoeidheid. Maar wij vrouwen die al jaren bezig zijn met zwanger worden willen alles. We willen alles voelen, we roepen al… Lees verder →
Ik merk dat er een omslag is gekomen in mijn gevoelens. Ik zag dit alles als traject dat ik moet volgen met hopelijk een zwangerschap als resultaat. Ik leefde van afspraak naar afspraak en probeerde alle afspraken te combineren met… Lees verder →
Na maanden symptomen spotten, ovulatietesten en temperatuurmetingen loggen, zat mijn intuïtie er deze maand redelijk goed op. Ik nam 1 ovulatietest op maandag en die was positief. Niet op het hoogtepunt maar toch overduidelijk positief. En sindsdien al 3 ochtenden… Lees verder →
Lieve vrouwen, lieve lotgenoten, Met mij gaat het nu heel goed want er is de laatste tijd veel veranderd. Na 16 jaar en 15 keer een miskraam te hebben gehad heeft God een groot wonder voor mij verricht. 15 keer… Lees verder →
Daar zit ik dan, als oppas op de bank bij een vriendin zoals ik als 15-jarig meisje ook al aan het oppassen was. Toen in de veronderstelling dat als ik tien jaar ouder was ik zelf een oppas nodig had…. Lees verder →
Ik ben 29 jaar geworden. Toen ik stopte met de pil had ik nooit verwacht dat het zo lang zou duren en dat ik dus nu echt richting de 30 jaar ga. Samen met mijn vriend afgesproken dat als het… Lees verder →
Drie weken geleden, 1 maart 2016 Het enige wat ik denk is, hoe zou ik me morgen rond deze tijd voelen. Morgen weet ik meer. Morgen is het voorbij. De dag gaat relatief gewoon voorbij. Niet enorm traag, niet enorm… Lees verder →
We waren een weekendje weg, het zonnetje scheen en besloten een stukje te gaan wandelen en dan ontstaan vaak de leuke gesprekken 🙂 Zo kwam mijn vriend met de vraag, waarom wil je eigenlijk een kind? Ik vond het een… Lees verder →
Het drama van het testen is dat het klauwen vol met geld kost. Clear Bleu wordt onderhouden door vrouwen zoals jij en ik. We weten het en toch gaan we elke maand weer de mist in, elke maand weer het… Lees verder →
Toen we net aan het traject begonnen, hebben we afgesproken om goed te blijven praten en dat het nooit ten koste van onze relatie zou gaan. Maar ik begin me af te vragen of het nu niet ten koste van… Lees verder →
Ik sluit mijn ogen en hoor de tonen van de muziek. Ik waan me even op het strand, onder een palmboom. Ik voel en proef de zoute druppels van de zee in mijn gezicht. Als ik mijn ogen open, besef… Lees verder →
Het is zo ver, we zijn weer begonnen. Het voelt zo onwerkelijk aan. Ik lijk het nog niet te beseffen. Misschien maar goed zo? Ik merk dat ik weer heel anders het verhaal in stap. Rustiger. Die pauzemaanden hebben me… Lees verder →
Afgelopen donderdag was het zover. Mijn vriendin mocht komen voor een punctie. Dit was erg spannend aangezien ik verhoging/koorts heb gehad en het twijfelachtig was of mijn zaad nog wel leefde. Ook had mijn vriendin overstimulatie waardoor er een hoge… Lees verder →
Bijna iedereen heeft weleens in een achtbaan gezeten. Er zijn ritjes die helemaal te gek zijn, je wil er nooit meer uit. Sommige ritjes zijn een beetje eng. Eigenlijk wilde je al niet instappen, maar je hebt jezelf over laten… Lees verder →
Ik ben boos! Boos op jou. Ja jij weet heel goed wie je bent. Toch zou ik jou niet willen kennen omdat ik niet bevriend wil zijn met karakters zoals jij. Er van uitgaande dat dit (karakter) je motivatie is want… Lees verder →
Spuugzat ben ik het. Megakriegelig word ik van mijn eigen gezeik over ovulatietesten, cervixslijmcontroles, commandosex, fertiliteitsyoga en zwanger worden. Ik ben er écht helemaal klaar mee. Ik heb nooit eerder een kinderwens gehad, nooit. Verschillende landen bezoeken en nieuwe culturen… Lees verder →
Vorige maand heb ik alle moed bij elkaar genomen om naar het UZA te bellen voor een cryo poging ik mocht op dinsdag 1 maart om 11 uur gaan… Ik heb na mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap namelijk een lange doch regelmatige… Lees verder →
Soms komen er schrijnende verhalen voorbij. Verhalen waarover niet geblogd wordt. Verhalen die mij bereiken en waarover ik wil vertellen omdat zij er toe doen.. Voor hen schrijf ik deze blog want ik kan een paar keer per week wel… Lees verder →
Deel dit met jullie omdat ik weet dat er veel mensen zijn die nu weten wat ik voel….Afscheid nemen van ons DNA kindje. Het hele traject hebben wij gedeeld met de mensen om ons heen, maar deze keer, deze laatste… Lees verder →
Vandaag (8-01-2016) is het precies 15 maanden geleden dat ik gestopt bent met de pil. En je raadt het al, ook dit keer ben ik ongesteld geworden. 3 dagen eerder dan verwacht maar dat vind ik minder erg. Weet ik… Lees verder →
In alle vroegte zaten we in de auto. Het is een mooie rit en ondanks de regen geniet ik er van. We zijn als eerste aan de beurt. Fijn, dan zullen we alle afspraken vlot doorlopen. De echo toont 2… Lees verder →
Als je een website en diverse facebookgroepen over de kinderwens beheert, heb je veel contact met lotgenoten. Behalve het contact zijn er nog veel meer dingetjes te doen die best tijdrovend zijn. Niet erg, ik doe het heel graag. Maar… Lees verder →
Ik ben de papa, de Grote Generaal, met een glas whisky en een dikke sigaar in zijn handen. Zittend in zijn comfortabele bureaustoel in een lekker warm bureau. Tegenover mij staat een soldaat, Private Ellen. “Mevrouw Ellen, jij mag naar… Lees verder →
Het slingeren tussen die overdreven optimisme en dat angstige pessimisme is sinds een paar dagen van start gegaan …. En dat zonder spuiten en slikken …Zelfs zonder hormonen lukt het me om van het ene uiterste in het andere te… Lees verder →
Ongewenste kinderloosheid mag geen taboe meer zijn! Ik wil graag even mijn verhaal kwijt. Wij lopen al een tijdje in het ziekenhuis omdat we graag een wondertje zouden willen. Bij ons gaat het niet van het leien dakje! Wij (en… Lees verder →
Wie ben ik? Een jonge meid van 29 jaar, een gedreven persoon en daardoor ook heel ongeduldig. Ik ben begonnen met bloggen omdat ik een uitlaatklep zocht over zwanger worden. Ook wil ik meiden zoals ik helpen met mijn verhaal…. Lees verder →
Soms kom je in een verplichte pauze terecht, daar bevind ik mij nu. Een pauze van kinderwens deel 2. Het begon met mijn overgewicht, daar moet ik vanaf en ik heb mij een vastenperiode aangemeten tot ik het gewenste resultaat… Lees verder →
Daar lig ik, nu 33 jaar jong, met mijn benen wijd in de stoel. “Ik ga je nu aanraken.” Vol verwachting kijk ik naar het scherm. Opzoek naar twee grote eicelblaasjes voor mijn eerste IUI. Na twaalf pogingen KID is… Lees verder →
Voor de meeste mensen lijkt het vanzelf te gaan; de wens voor een kindje ontstaat en de anticonceptie wordt aan de kant gelegd. Binnen enkele maanden volgt een positieve test. Maar wat als die positieve test uitblijft? En wat als… Lees verder →
Juni – december 2015 – Toen moesten we toch gewoon weer zelf proberen…. De gynaecoloog had aangegeven dat we in mijn cyclus van dag 10 tot en met dag 22 om de dag het gezellig moesten maken. Daar gingen we… Lees verder →
Juni 2015 – Tijd om een afspraak te maken bij de gynaecoloog. En wat blijkt? We konden binnen twee weken al terecht bij de gynaecoloog, veel sneller dan we vooraf gedacht hadden. Dus voordat we een jaar aan het proberen… Lees verder →
Het is inmiddels al bijna 2 weken geleden dat ik mijn laatste blog schreef. Daarom dacht ik dat ik vandaag wel een mooie blog zou kunnen schrijven genaamd ”kopzorgen”. Vanaf het begin en eigenlijk al voor ik mijn vriendin kende,… Lees verder →
Mei 2015 – En toen hadden in mei alle vogels een ei gelegd en was bij ons de situatie onveranderd… De situatie was dan wel onveranderd, want nog steeds niet zwanger. Maar onze relatie was gelukkig wel weer een stuk… Lees verder →
Januari 2015 – Het ‘gewone’ proberen heeft niet gewerkt. In ieder geval, we waren toen nog niet zwanger. Dus gingen we aan de slag met ovulatietesten… In het nieuwe jaar, toen 2015, zijn we begonnen met ovulatietesten. Om te proberen… Lees verder →
Beste Laborant, Wij komen altijd bij jullie voor de terugplaatsing na weken van stimuleren en echo’s om te kijken hoe de follikels groeien. Blij en euforisch als er eindelijk een punctie gaat plaatsvinden nadat de arts mij heeft laten zien… Lees verder →
Beste fertiliteitsarts, In 2011 was ons eerste gesprek over onze kinderwens. Meteen was er vanuit ons uit een klik, begrip en een luisterend en meedenkend oor. Na de normale onderzoeken gehad te hebben was het tijd om voor de eerste… Lees verder →
In april 2013 besefte ik me dat mijn kinderwens aardig groot was. Een vriendin had het me al wel eens gezegd maar ik heb het toen niet serieus genomen. Ik heb er gewoon niet bij stil gestaan dat ik zonder… Lees verder →
Beste artsen en assistenten gynaecologie Gemini, Zwanger worden is niet voor iedereen vanzelfsprekend zo ook voor ons niet. Ruim 7,5 jaar geleden kwamen wij voor het eerst bij jullie omdat het niet lukte nadat ik meerdere miskramen zou hebben gehad…. Lees verder →
Bij deze wil ik even wat kwijt. Ik wil geen smoesje, zogenaamde redenen of afleidingen horen die ons zogenaamd gerust moet stellen m.b.t. het krijgen van kinderen. Ook als jullie het snappen of begrijpen weten jullie niet wat wij doormaken…. Lees verder →
Ik ben er weer. Na een pauze van verdriet en diepgang, probeer ik me nu toch in te zetten voor mensen net als ik… Lotgenoten… Ik kijk terug beetje bij beetje voorruit. Tijdens de kersperiode zat ik er echt volledig… Lees verder →
Beste fertiliteit team Genk, gynaecoloog Mestdagh, Bedankt voor de goede zorgen die U ons tot nu toe allemaal gedaan heb. En ons zo veel gerust gesteld hebt toen ik zo ongerust was. Dat ik altijd mag bellen als er iets… Lees verder →
Beste fertiliteitssteam, Ik herinner mij nog de eerste stappen op jullie terrein. Een gang, om de hoek, met een graslaminaat, rode stoelen. Strak, clean, maar er heerst wel rust. Al is het zelf na 2,5 jaar nog stil, er word… Lees verder →
Het spijt me dat ik soms zo lomp kan zijn. Pure belangstelling is het, maar toch. Als je de geschiedenis niet kent van iemand, is de vraag soms onhandig. In de meeste gevallen ben je vervolgens lekker aan het babbelen… Lees verder →
Vijf jaar lijkt heel even, voor ons lijkt het momenteel een leven. Een wens zo groot, maar toch ook zo klein. Gelukkig samen en getrouwd. Al snel waren boompje, beesje en het huisje ook gebouwd. Maar er ontbrak nog iets,… Lees verder →
Het klinkt misschien bizar, maar soms kan ik me zo moeilijk voorstellen dat het verhaal van de laatste 3 jaar, niet ons verhaal lijkt. Het lijkt zo onrealistisch … voor ons, maar sowieso voor iedereen. Ik herinner me nog zo… Lees verder →
Een goeie titel verzinnen voor een stuk over 40+ mannen met een kinderwens is niet eenvoudig, dus heb ik de “oproepvorm” gekozen. De mogelijkheden voor singles om kinderen te krijgen en op te voeden zijn beperkt, hoewel ik zelf veel… Lees verder →
Ik ben een flapuit en vind het moeilijk om mijn verhaal te doen. Of in ieder geval het te beschrijven. Ik heb mijn vriendin leren kennen toen zij in een time-out zat met haar ex (toen nog vriend). Het was… Lees verder →
Het was me het jaar weer! Net zoals 2014 vooral een jaar van veel verdriet. Her en der ook hoogtepunten …. die horen gelukkig bij een rollercoaster. Hoe we ook ons best doen om vooral die goeie dingen te herinneren,… Lees verder →
Vreselijke verdrietige moeilijke tijden na ons miskraam. Maar toch moet je gewoon door. Nu wij zwanger zijn geweest is ons kinderwens nog sterker aanwezig dus samen er gewoon weer tegenaan. Na dik een half jaar is er nog niks gebeurt…. Lees verder →
Positief blijven twee woordjes die je in combinatie kracht kunnen geven maar je ook soms even verafschuwen. Dan heb je er eventjes geen zin meer in omdat je al zo lang geprobeerd hebt om positief te zijn… De ene dag… Lees verder →
Als klein meisje was ik dol op sprookjes. Ik verslond sprookjesboeken, luisterde uren naar langspeelplaten (ja, ja, échte LP’s! ) met daarop sprookjes van de Efteling en zelfs al wist je perfect hoe het sprookje zou aflopen, toch bleef je… Lees verder →
Mijn ouders hebben 29 jaar geleden een groots wonder gekregen. Groots al heb ik nog niet de leeftijd van 160 bereikt. Mijn moeder kon geen kinderen krijgen vertelde haar arts. Ze had het er jammer gevonden, ze had een kinderwens…. Lees verder →
Ik ben op dit moment 27 jaar en heb al 10 jaar een vaste relatie. Samen hebben we 2 zoontjes van nu 3 en 5 jaar oud. Mijn verhaal begint op mijn 15de. Ik word voor het eerst ongesteld. Mijn… Lees verder →
We kijken samen onze ogen uit. Er staan echt twee streepjes. Niks turen, niks in het licht houden, zelfs in het donker zien we ze staan. We zijn stil, en tranen van geluk stromen over onze wangen. Na meer dan… Lees verder →
Mijn verhaal begint net zoals bij vele anderen, zo lijkt het, bij trouwen en graag kindjes willen en krijgen. We begonnen begin 2011. Eerst gestopt met de pil en wachten tot het eindelijk zover zou zijn, maar al met al… Lees verder →
De MMM is lastig omdat het een hobbelig en onvoorspelbaar parcours is, maar dat is de menselijke voortplanting altijd natuurlijk. Toch verwacht je dat het op de een of andere manier ‘voorspelbaarder’ zal zijn. Dag 1 controle op cysten, dag… Lees verder →
Excuus dat ik u nog nooit eerder een brief heb gestuurd maar Sinterklaas dit is een wens uit het hart, uit menselijke behoefte. Ik hoop dat ik op tijd ben met mijn vraag en dat u niet al vertrokken bent… Lees verder →
Het krijgen van een kindje is voor lang niet iedereen een ‘zaak’ van vanzelfsprekendheid. Zo ook niet voor ons. Lees, reageer en deel ons verhaal gerust. Moet je je voorstellen: We vonden een draagmoeder en met een paar weekjes een… Lees verder →
Maandelijkse problemen zijn weer achter de rug heerlijk relaxszondagje met stoombaden en zwemmen. Samen met het mannetje even helemaal zennnnn…. Vrijdag was het wereld-ei-dag, de tweede vrijdag van oktober stonden mensen stil bij een ei (nooit geweten dat deze dag… Lees verder →
Ze omschrijft zichzelf als een zzp-er die blogt en studeert maar vindt zichzelf op de 1e plaats een stay at home-mommie.
Zaterdag nog maar eens bloed en echo laten maken om te zien hoe en wat. En Dr Claessen zei dat het t beste was om nog een dag bij te spuiten…
Het moest er maar eens van komen, mijn kleine rode tuttie moest op een punt toch echt verruild worden voor een gezinswagen en wij vonden dat de tijd nu daar was.
De klok tikt rustig verder, dag voor dag gaan we door, maar we hebben weer iets om naar uit te kijken!
Zwanger na vruchtbaarheidsproblemen, hoe voelt dat nou? Inmiddels is onze droom werkelijkheid geworden en mogen wij vol trots zeggen dat we al bijna 14 weken zwanger zijn van ons 1e wondertje…Wij zijn natuurlijk helemaal in de zevende hemel en zo… Lees verder →
Ondertussen al even niet meer geweest om te bloggen, nu dus nog eens komen pennen wat er ondertussen gebeurd is.
Ik schrijf mijn blogs aan onze dochter die nu nog veilig in mijn buik zit.
Ik ben dus Lotje, 33 jaar oud en 14 jaar samen met K. Wat begon als een gewone vlaag van “verliefdheid & spanning” draaide al snel anders uit.
Ik wist vanaf mijn 21e jaar dat ik moeilijk zwanger kon worden, dat was mij toen al verteld. Doch werd er toen geen etiket op geplakt wat het was of hoe het kwam. Nietsvermoedend naar de gynaecoloog, ik dacht; “Ach… Lees verder →
Een steeds groter probleem waarmee zoveel vrouwen te maken krijgen, en dat hoe gek ook nog best wat schaamte draagt, ben ik als zus van iemand die ongevraagd kinderloos “leek” te blijven, erg blij te zien dat er op deze… Lees verder →
Er is weer heel erg veel gebeurd. Ontzettend verdrietige dingen. Dingen die ons laten zien, dat het leven kort is.
Wat is dat toch een rotgevoel; “achter blijven”. Links en rechts ingehaald worden door hen bij wie het wel lukt. De druk stijgt en bij iedere nieuwe geslaagde poging (die niet de mijne is) denk ik dat mijn kansen kleiner… Lees verder →
Vandaag stond ik in de keuken een hoop groentjes te wassen en te koken om in te vriezen.
Het is vrijdag avond en we zitten bij mijn ouders thuis. We trekken onze jas aan en plots krijgen mijn man en ik een berichtje: ons vriendinnetje is geboren! Dol blij waren we en dit probeerde we zo goed mogelijk… Lees verder →
Ongeveer een jaar geleden wisten we dat onze beide beste vrienden een baby verwachtten. Eerst onze vrienden die we al een tijd kennen. Dat ze graag een gezin wilde was geen geheim meer en toen ze zwanger waren, waren we… Lees verder →
Een paar weken geleden kreeg ik een berichtje van een nummer wat ik niet ken.
In juni 2011 vroeg mijn man mij ten huwelijk. Een heerlijk gevoel en een vraag waar ik natuurlijk volmondig ‘Ja’ op zei.
Het is de laatste dag van 2014 en samen met mijn man loop ik in het winkelcentrum vlak bij onze woning.
Mijn eerste blog, ik voel me als een jonge maagd die wacht op haar ridder…
Recente reacties