Mei 2015 – En toen hadden in mei alle vogels een ei gelegd en was bij ons de situatie onveranderd…

De situatie was dan wel onveranderd, want nog steeds niet zwanger. Maar onze relatie was gelukkig wel weer een stuk fijner. De moetjes waren verdwenen door het stoppen met de ovulatietesten, waardoor we het weer gewoon gezellig konden hebben samen. Veel beter! Maar ik voelde mij nog steeds wel elke maand zwanger, waardoor de teleurstellingen niet minder waren geworden.

Ook kwam toen het besef dat we al bijna een jaar bezig waren zonder resultaat. Toch wel pijnlijk! Ook was het gevoel niet makkelijker te hanteren toen het leek alsof iedereen om mij heen zwanger was en dat het vooral heel makkelijk was gegaan. En toen dacht ik: we gaan niet wachten tot we een jaar bezig zijn om naar de huisarts te gaan, we gaan gewoon nu. Mijn gevoel zei dat het op deze manier toch niet ging lukken. Felix ging gelukkig mee in mijn gevoel en de week erna zaten we bij onze huisarts.

De huisarts legde uit dat ze eigenlijk maar weinig kon doen en dat ze ons echt pas kon doorverwijzen naar de gynaecoloog als we een jaar bezig waren. Toen het gesprek verder ging, werd het voor haar wel duidelijk dat we niet weg gingen voordat we een verwijzing naar de gynaecoloog hadden. Met het idee dat we toch niet heel snel een afspraak bij de gynaecoloog zouden kunnen maken, hebben we toen de verwijzing meegekregen. Voor mij een hele opluchting dat we een afspraak bij de gynaecoloog konden maken. Dan ging er eindelijk iets constructiefs gebeuren en hoefden we niet meer aan te modderen…

Liefs,

Maaike

 

Lees hier meer over Maaike

Sharing is caring!