Toestemming van mijn moeder -

Dit jaar is het thema van boekenweek “De Moeder, de vrouw”.

boeken over moederschap in het bijzonder worden besproken. Iedereen heeft een moeder, hartverwarmend en zorgzaam, streng of afwezig. Dochters en zonen die schrijven over hun moeder, moeders die schrijven over het moederschap.

Mijn moeder heeft met mij gehuild om het uitblijven van een zwangerschap en opnieuw huilde ze, maar dit keer van geluk toen na 17 jaar haar laatste kleinkind uit mijn schoot, haar oudste dochter, geboren werd. Haar steun maakte uit en ik stelde daarom deze vraag aan lotgenoten; “Wat betekent jou moeder voor jou in deze fase van je leven / je traject?”

Positieve warme reacties kwamen voorbij maar ook een paar reacties waar ik boos en verdrietig van werd. Ik vroeg me af of de relatie met je moeder wanneer deze negatief is of niet aanwezig een blokkade kan opleveren. Mijn persoonlijke ervaring is namelijk dat bepaalde ervaringen in je leven geestelijke blokkades kan opleveren, die ook effect hebben op je lichaam.

Wat als de vrouw waarmee je verbonden was middels een navelstreng, die jou droeg, je baarde er letterlijk of figuurlijk niet is? Kan het zijn dat dit een (blijvende) zwangerschap in de weg staat? En hoe zou je zoiets kunnen verwerken of ombuigen naar een staat waarin je ontvankelijk bent?

Direct (en met medeweten van de lotgenoten die reageerden) stuurde ik een mail naar de therapeut die mij helpt/hielp met het verwerken van een traumatische miskraam om te vragen wat het effect zou kunnen zijn van een slechte of negatieve relatie met je moeder of het missen van je moeder tijdens een traject of kinderwens en dit is wat ze schreef. Ze gebruikte daarvoor ervaringen uit haar eigen praktijk.

In mijn praktijk zie ik verschillende cliënten, die hun moeder (op vroege leeftijd) hebben moeten missen door overlijden, of moeder is/was afwezig door scheiding of ouders hebben zelf persoonlijke issues te verwerken zoals tekortkomingen in de opvoeding, een baby verloren/miskraam etc. met als effect dat hun innerlijke kind zich niet tot volwassenheid heeft kunnen ontwikkelen en daarmee deze onverwerkte gevoelens doorgeven aan hun dochters en zonen. Wanneer deze cycli niet doorbroken wordt ontstaat in onszelf ook een leegte en tegelijk een behoefte.

Een aanpak van werken met het innerlijke kind, betekent het toelaten van je innerlijke behoefte en op een gezonde manier rouwen van “vertraagde rouw” of “gemis”. Dit helpt om weer heel worden. Dan hoeft men niet te overleven en kun je weer alles volledig beleven in het leven. Dit creëert meer ruimte in alle aspecten van het leven. Als het lichaam en geest in balans komen en als het voorbestemd is dan krijg het lichaam meer ruimte om een ander lichaam te dragen.

Wil je meer weten of heb je vragen, neem gerust contact met mij op. Ik zal aan de hand van een casus van een client proberen uit te leggen welke rol de moeder of de afwezigheid van een moeder kan spelen.

Moeder en dochter relatie en een onvervulde kinderwens

Een sterke kinderwens, van alles geprobeerd en hoezo lukt het haar niet?

Vele lichamelijke onderzoeken volgen, vaak blijkt het meerdere oorzaken te hebben. Het voortplantingssysteem is complex.

We weten allemaal dat stress ook een oorzaak is, stress in je hoofd veroorzaakt vaak hormonale klachten. Psychosociale problemen doen dat ook maar zelden leggen we de relatie naar vruchtbaarheidsproblemen. In sommige gevallen blijkt echter dat een onbevredigende relatie blokkades oplevert, ik noem enkele voorbeelden. Ik leg uit welke problematiek zich kan ontwikkelen bij de dochter en welke methode ik zou gebruiken om tot “heeling” te komen.

Vanaf geboorte maakt een kind verschillende ontwikkelingsfasen door. In elke levensfase worden verschillende vaardigheden, kwaliteiten en “geloofssystemen” of overtuigingen ontwikkeld.

Als er iets anders loopt in een gezin waarbij een kind in een afwijkende situatie beland dan kan “Belemmerende overtuigingen” ontstaan wat eigenlijk op latere leeftijd uitdagingen in het leven kan brengen.

Bijvoorbeeld, stel voor dat het niet lukt om kinderwens te vervullen. Ergens ontstaat er schuldgevoel of angsten.

Het kan voorkomen dat cliënt zich schuldig voelt tegenover partner of familie door mislukken van kinderwens. Met behulp van hypnotische technieken gaat de cliënt op zoek naar de onderliggende onbewuste oorzaken en dan komt diepere overtuiging boven.

De cliënt ervaart schuldgevoel op het moment van vroegtijdig verlies van haar/zijn moeder. Een kind wordt dan vroegtijdig ook deels volwassen hiermee, of begrijpt niet wat er allemaal aan de hand. Uit de praktijk blijkt dat soms het kind een heel diepe overtuiging ontwikkelt zoals “het is mijn schuld”, “ik ben altijd alleen” of nog andere onbewuste overtuigingen afhankelijk van de situatie. Dit deel is ook voor een deel “gewond zijn” en wellicht is dit deel ook nog heel lang aan het rouwen. Soms kan het zijn dat dit deel voor een heel lange periode niet eens begrijpt wat er allemaal aan de hand is en ervaart af en toe angst voor verlies. Er ontstaat soort van disbalans of innerlijke conflict dat aandacht nodig heeft.

Een ander voorbeeld. Stel voor dat door bepaalde culturele redenen of geloof bepaalde gedachte en gedragspatronen zijn ontwikkeld, waardoor een kind zijn eigen emoties moet onderdrukken. Het kind kan zijn eigen mening niet geven, of moet doen wat gevraagd wordt, of over emoties werd nooit gesproken, etc. Een innerlijke deel werd onderdruk gezet. Een kind kan zich niet verder ontwikkelen. Eigenlijk, het kind “Mag er niet zijn” met eigen mening en wensen. Of het kind heeft geen toestemming van haar omgeving om zich te ontwikkelen. In sommige gevallen moet een vrouw ook “toestemming” vragen van haar ouders of maatschappij of omgeving om zwanger te worden.

Of stel voor dat een van de ouders, vooral moeder afwezig is omdat ze erg ziek is, of een kind moet voor zieke vader of broertje of zusje zorgen, of moeder onder andere mentale conditie leidt. Dus de moeder is mentaal en/of gevoelsmatig niet aanwezig omdat zij volledig in beslag werd genomen door haar eigen verdriet. Dit is vergelijkbaar met een kind dat (op jonge leeftijd) haar moeder verliest.

Het kind is dan geconditioneerd en verkeerd in een situatie waar ze niet genoeg aandacht krijgt. Dit kan leiden tot overtuigingen zoals “ik ben het niet waard”, “ Ik moet het altijd alleen doen”, of “Ik doe er niet toe”, “niemand ziet mij” etc.

Een kind dat rouwt voor moeder, die verlangd naar aandacht en liefde, mist verbinding met moeder en dat belemmert dan ook fase van ontwikkeling.

Deze gebeurtenissen vormen het leven van een meisje. Al de jaren had ze het gevoel van gemis van iets wat ze niet wist wat het was. Soms al na eerst of tweede sessie begrijpt de cliënt dat ze rond deze periode van onrust of (tragische) gebeurtenis haar overlevingsmechanismen en strategieën heeft ontwikkeld. Deze overlevingsmechanismen en strategieën zal het kind/meisje levenslang beschermen.

Haar innerlijke kind was gewond en leed onder de afwijzing en ontbreken van de aanwezigheid van een moeder. Op jonge leeftijd werd ze moeder van haar eigen innerlijke kind. Op het moment van de gebeurtenis, is zij deels volwassenen geworden, en deels ook “klein” gebleven. Het heeft conflicterende delen (persoonlijkheidsdelen) in haar ontwikkeld.

Ze was alleen maar bezig om moeder te zijn in plaats van zichzelf. Ze had geen toestemming om er te zijn zoals ze er wilde zijn. Ook een kinderwens mocht er niet zijn. Want dat was ook een gevaar voor verlies. Verlies van haar kindertijd en de kansen om kind te zijn, die ze had gemist.

Jaren verstreken dat het innerlijk kind aandacht wilde, wilde groeien en zichzelf ontplooien. Het innerlijke kind schreeuwt om aandacht, en kansen om op te kunnen groeien tot een evenwichtig persoon. In praktijk komt het soms voor dat de cliënt op verschillende ontwikkelingsniveaus bepaalde onbewuste patronen, overtuigingen ontwikkeld. Ze zit in een heel diep en onbewust patroon, dat zich manifesteerde in elke aspect van haar leven. En door haar eigen (traumatische) ervaring, naast die van haar moeder, is het verder versterkt. Als een belangrijk moment komt, zoals vervullen van een kinderwens, werken oude overlevingsmechanismen niet altijd meer. Het is dan de tijd om zichzelf te herontdekken en het oude patronen door te breken.

In een aantal sessies kunnen we aandacht besteden aan het innerlijke kind en ruimte geven aan het innerlijke kind er weer te zijn en zich te ontwikkelen, waardoor bepaalde patronen doorbroken kunnen worden. Het kind kan genezen, omdat er ook ruimte komt om te rouwen en los te laten, om bewust te worden van wat niet meer functioneel is. Dan krijgt het lichaam de kans ook om te helen door het feit dat de cliënt stappen neemt om het innerlijke kind te helen.

In de praktijk kunnen verschillende technieken ingezet worden om zo iemand te ondersteunen. Bijvoorbeeld toestemming vragen van haarzelf, eigen lichaam, haar ouders, van vooral moeder en oma’s om er te zijn, om moeder te worden, om nog een kind te dragen. Of bewust worden van ouderpatronen en die patronen die op de weg staan.
Een van de technieken is om een beschikbare moeder te visualiseren of iets dergelijk die bij de situatie van de cliënt past.

De therapieën die ik geef zijn afgestemd op de persoon, de situatie en zijn behoefte. Er is geen wetenschappelijk bewijs voor therapieën als visualisatie en meditatie, toch pas ik ze toe in overleg met mijn cliënt omdat in de praktijk blijkt dat het een gunstig effect heeft. Ik weet dat na verwerken van onbewuste trauma’s, onbewuste negatieve gedachtepatronen of onbewuste belemmerende overtuigingen en rouw, zij en andere cliënten zwanger werden, maar sommige (nog) niet. Uiteraard pas ik ook hypnotherapie en andere technieken toe, deze therapieën worden (deels) vergoed.