Ik hoop dat het dat mag zijn, een avontuur voor het leven. Ons avontuur. Het avontuur van Maarten, mij, Thijs, Floor en Sven. Maar nog veel meer hoop ik dat dit hét avontuur gaat worden voor die lieve wenspapa en wensmama aan wie ik mijn eicellen ga geven. Ik gun het ze zo.

Graag wil ik jullie middels dit blog meenemen in mijn gedachten, overwegingen en het verloop van de eiceldonatie. Daarnaast hoop ik hiermee mijn steentje bij te kunnen dragen in het bekender maken van eiceldonatie en het doorbreken van het taboe. Er is namelijk een groot tekort aan eiceldonoren. Ik hoop anderen te inspireren om eiceldonatie bespreekbaar te maken en misschien zelfs wel om ook te doneren.

Waarom wil ik eicellen doneren?

Om heel eerlijk te zijn, wist ik twee jaar geleden nog maar amper van het bestaan van eiceldonatie. Ja, als ik logisch zou nadenken had ik kunnen weten dat het mogelijk is, maar ik had er nog nooit iemand over horen praten.

Wat ik echter wel steeds vaker merkte in mijn omgeving, is dat een kindje krijgen voor veel mensen helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Dat het jarenlange trajecten zijn, soms met prachtig resultaat, soms zonder resultaat… en dat vind ik niet eerlijk.

Bij ons ging het namelijk makkelijk; ik was bij alle drie de kinderen meteen zwanger, heb niet te maken gehad met miskramen, heb fijne zwangerschappen gehad zonder complicaties en ben alle drie de keren thuis bevallen van gezonde kinderen. En hoe fijn dat ook is voor ons, ik schaam me er bijna voor hoeveel geluk we hebben gehad hiermee.

Toen ik in oktober 2019 dus hoorde over de mogelijkheid om eicellen te doneren, besloot ik me wat meer in deze materie te verdiepen. Ik werd lid van een besloten pagina over eiceldonatie, waar ik ervaringen van anderen kon lezen en vragen kon stellen, zowel aan andere donoren als aan wensouders. Op dat moment was ik 24 weken zwanger van ons derde kindje, Sven. Al snel wist ik: dit wil ik gaan doen! Op deze manier hoop ik iets terug te kunnen doen, het verschil te kunnen maken voor een stel waarbij het allemaal niet zo vanzelf gaat.

Waarom zou ik iets dat voor mij niet meer van waarde is, niet aan een ander kunnen en willen geven? Voor die ander kunnen mijn eicellen, die voor mij geen enkel nut meer hebben, van onschatbare waarde zijn.

Wanneer is eiceldonatie nodig?

Eiceldonatie kan nodig zijn om meerdere redenen, zoals:

  • Er is sprake van een te lage kwaliteit en/of kwantiteit van de eigen eicellen;
  • Er is sprake van vervroegde overgang. Dit is het geval als een vrouw vóór haar veertigste jaar in de overgang is gekomen en geen goed functionerende eierstokken (meer) heeft. Dit kan zijn als gevolg van een erfelijke aandoening, chemotherapie, bestraling, operatie aan de eierstokken of een onbekende oorzaak;
  • Er is sprake van een ernstige erfelijke aandoening en er is een hoog risico om deze aandoening aan haar kind door te geven;
  • De eierstokken van een vrouw zijn op geen enkele manier te bereiken voor eicelpunctie, wanneer er indicatie is voor IVF.

Hoe gaat dat dan in zijn werk?

Allereerst is het goed om te weten dat anonieme eiceldonatie in Nederland bij wet verboden is. In Nederland geeft dat twee opties:

  1. Eiceldonatie vanuit een eicelbank; als donor doneer je aan de eicelbank. Wanneer een kind 12 jaar oud is kan het fysieke en sociale donorgegevens opvragen (zoals haarkleur, kleur ogen, opleiding, leefsituatie) bij de Stichting Donorgegevens Kunstmatige Bevruchting. Vanaf 16 jaar kan het kind vervolgens ook vragen om verstrekking van persoonsgegevens (naam, geboortedatum, adres, woonplaats).
  2. Gekende eiceldonatie; hierbij zorgen de wensouders zelf voor een donor. Dat kan een familielid zijn, maar ook een vriendin of kennis. Vervolgens maken de wensouders en donor zelf afspraken over hoe ze de toekomst voor zich zien qua contact, openheid etc.

Optie 2 spreekt mij het meeste aan, omdat ik het fijn vind om te weten waar mijn eicellen terecht komen én omdat het iets is wat niet alleen mij aangaat, maar ook ons gezinnetje. Mocht onze poging lukken, dan willen Maarten en ik (uiteraard in overleg met de wensouders) vanaf het begin open zijn naar onze kinderen. We gaan ze dan direct vertellen dat hun mama een eitje gegeven heeft aan een andere mama. Wanneer ze er oud genoeg voor zijn, zullen ze gaan begrijpen dat dit voor hen betekent en dat er, genetisch gezien, nog een halfbroertje of halfzusje is. Verder zullen Maarten en ik uiteraard geen bemoeienis hebben met de opvoeding van het kindje, mocht de behandeling lukken. Ik heb een celletje weggegeven, maar ben níet de moeder van dit kindje. Het kindje zal zich ontwikkelen, groeien in de buik, geboren worden en opgevoed worden door zijn/haar eigen mama (en papa). Maar zij of hij mag wel weten over de donatie.

Familie draait om liefde, niet om DNA

Inmiddels hebben Maarten en ik al bijna een jaar contact met het lieve stel waaraan ik mijn eicellen gaan doneren. We hebben ze ontmoet via die besloten facebookpagina over eiceldonatie en het klikt enorm goed. We staan er helemaal hetzelfde in en dat is ook erg belangrijk. Voor dit stel is het helaas onmogelijk om met eigen eicellen zwanger te worden. Op haar 30e jaar kreeg zij namelijk te horen dat ze vervroegd in de overgang was, waardoor zij zijn aangewezen op eiceldonatie.

De eerste stappen in het proces zijn gezet, bestaande uit een (screenings)gesprek met een gynaecoloog en maatschappelijk werker van MCK Leiderdorp (waar de behandeling gaat plaatsvinden), bloedprikken en een echo. Afgelopen week hebben we te horen gekregen dat ik ben goedgekeurd als donor en dat we dus de behandeling kunnen gaan inplannen! Super fijn!

Die behandeling zal bestaan uit een IVF-behandeling, tot en met de punctie. Daarna zit het er voor mij op, als het goed is. Een 5-daags embryo zal dan worden teruggeplaatst bij de wensmoeder en dan is het duimen draaien!

Nu is het wachten op het moment dat ik daadwerkelijk mag gaan starten met de hormonen. We hopen dat dit in december van dit jaar nog gaat gebeuren. Als het zover is, zal ik jullie op de hoogte houden van het proces en hoe ik dit ervaar.

Meer informatie?

Wil je meer weten over eiceldonatie en hoe dit in zijn werk gaat, dan is er online op een aantal plekken het e.e.a. over te vinden, waaronder:

www.freya.nl

https://vivaneo-ivf.com/nl/medisch-centrum-kinderwens-leiderdorp/donor-worden/eiceldonor-worden/

Liefs van Melany Comperen

Sharing is caring!