Hoi allemaal,
Na een hele poos van verwerking waren we weer steeds meer aan het nadenken over een eventuele volgende poging. We waren nog niet van plan om het zomaar op te geven, maar we konden natuurlijk niets verder beginnen zonder de hulp van onze lieve dames. Carla had eerder al een keer voorzichtig aangegeven dat ze er nog wel voor open zou staan om het nog een keer te proberen, maar dat ze er nog even goed over moest nadenken. Zoals we eerder hadden verteld in onze blog Embryo Transfer bestond ons ideaalbeeld van de terugplaatsing uit twee embryo’s terugplaatsen en twee embryo’s invriezen. Helaas konden we er maar één invriezen en hadden we de “beste” twee nu al gebruikt. Dit beeld van de “beste” embryo’s is gebaseerd op de microscopische foto’s van de ontwikkeling, waarbij de twee teruggeplaatste embryo’s al in het blastocyst stadium waren en de ingevroren embryo daar net nog iets voor zat. Zelf zagen we de bui al hangen dat deze laatste embryo ook misschien al gestopt zou zijn met groeien, maar dit kon de kliniek niet bevestigen. Stel je toch voor dat Carla helemaal voorbereid zou zijn met medicatie, we met z’n allen in Cyprus zouden staan en dat we op het moment van terugplaatsing te horen zouden krijgen dat de embryo toch niet goed zou zijn. Wat een nachtmerrie! Daarnaast lezen we ook steeds vaker op internet dat het ontdooiproces van embryo’s ook niet altijd helemaal goed gaat. Het kan dan dus zomaar zijn dat de embryo na ontdooien niet meer vitaal is. Wat een onzekerheden allemaal! Door deze redenen zouden we het liefst helemaal opnieuw willen beginnen, met verse embryo’s, zodat we de grootste kans van slagen zouden kunnen creëren.
We spraken af met de zus van Milan, Annet, om onder andere haar nieuwe huis te bewonderen. Daarnaast probeerden we subtiel te peilen of ze open stond voor een nieuwe poging. We legden het hele verhaal uit en we hoopten dat ze eigenlijk zelf met het voorstel zou komen het nog eens te willen doen. Het was haar tenslotte allemaal reuze meegevallen wat de medicatie/ingreep betreft en de reis vond ze ook eigenlijk wel heel gezellig. De avond naderde tot het eind, maar we hadden nog niets concreets besproken over een eventuele volgende keer. Toen hebben we het toch maar op de man (vrouw) af gevraagd: “Zou jij willen overwegen om het nog eens te doen?”. We merkten dat we haar toch wel hadden overvallen met deze vraag. Ze legde uit dat ze, voordat ze ermee begon, gedacht had dat dit voor haar eenmalig zou zijn en dat we vast wel verder konden gaan met embryo’s die waren ingevroren. Maar, haar was het ook super tegengevallen dat onze opbrengst zo relatief laag was. Vooral de periode nadat zij teruggekomen was vanuit Cyprus vond ze toch wel erg moeilijk en emotioneel. Dit kwam door onze dagelijkse berichten dat er weer een embryo was afgevallen die was ontstaan uit haar eitjes. Dit hadden we (achteraf gezien) met z’n allen ook totaal verkeerd ingeschat van tevoren. We dachten in eerste instantie namelijk: 8 follikels = 8 eitjes = ~8 embryo’s en dat is achteraf natuurlijk totaal niet reëel geweest. Daarnaast waren er ook wat andere (fysieke) ongemakken als nasleep van de hormoonmedicatie. Ze zei dat ze hier maar eens eerst goed over moest gaan nadenken. Dat was voor ons wel een kleine tegenvaller…! We hadden toch stiekem gehoopt dat ze meteen “ja” zou zeggen. Immers, de keuze om ons te helpen had ze destijds al gemaakt. Maar, we gaven haar uiteraard de tijd en konden haar kant van het verhaal ook goed voorstellen.
Ongeveer een maand na de miskraam hadden we weer met Carla afgesproken. Het was fijn om elkaar weer te zien. We probeerden voorzichtig te peilen of Carla het nogmaals wilde doen, maar zij zei al meteen dat ze het nog één (laatste) keer zou willen proberen. Wat een goed nieuws! Ze wilde ook wel de gok wagen met de ene ingevroren embryo, met alle risico’s van dien, dat het bijvoorbeeld al voor de terugplaatsing mis zou kunnen gaan. Maar extra mooi zou natuurlijk zijn als Annet het ook nog één keer zou willen proberen. Dat was dus afwachten geblazen..! Maar er was dus nog hoop! En hoop doet leven!! 🙂
Tot volgende week!
Milan & Pieter
Lees de blogs van WENSVADERS (Milan & Pieter) op www.wensvadersnederland.nl.
Geef een reactie