Ik zit op een maandagochtend in de kantine te genieten van mijn pauze, broodje, kopje thee en een leuk tijdschrift. Een meneer van het type “kijk mij een coole, belangrijke zakenman zijn” schuift naast me met zijn kopje koffie. Ik knik hem vriendelijk toe en blader verder in mijn Libelle en dan opeens komt het… ‘Was je weekend nog een beetje spannend dan?’

Mijn hoofd schiet omhoog… huh!! Waar komt zo’n vraag nou ineens vandaan??
Uit beleefdheid besluit ik maar antwoord te geven;
‘Het valt mee hoor, lekker met mijn man filmpjes gekeken en op de bank gehangen.
Oh en nog wat familiebezoekjes afgelegd’
‘Oh, ben je getrouwd dan?’ is de volgende vraag…
‘Ja, al bijna vier jaar inmiddels
‘De volgende vraag is met wie dan?, wie zijn, zijn vader en moeder? (typisch urks denk ik)
Wat ik zo goed mogelijk uitleg.

Ik denk dat het hiermee klaar is en duik mijn blad weer in, maar dan komt het….
‘Heb je nog geen kinderen dan?’
Er schiet van alles door me heen, wat heeft hij daar mee te maken, ik ken hem niet….
‘euh….nee, ik heb geen kinderen’.
De meneer is blijkbaar nog niet uitgepraat en wil zijn wijsheid met me delen.
‘Dan word het tijd dat je stopt met de pil meid!’

Met wijd open mond staar ik hem aan… Ik wil van alles zeggen, dat ik het een ongepaste vraag vind, dat ik die opmerking over de pil absoluut te ver vind gaan… maar dan komt er uit mijn mond;

‘Ik hoef de pil niet te slikken, al jaren niet. Ik ga geen kinderen krijgen! Een half jaar geleden heb ik van de artsen te horen gekregen dat ze niks meer voor me kunnen doen. Ik ben uitbehandeld na een lang en heftig ivf- traject. Kinderen krijgen is niet voor iedereen zo gewoon, het krijgen van een kind is een wonder!’

Mijn broodje smaakt me niet meer, ik besluit dat mijn pauze lang genoeg heeft geduurd en loop de werkvloer weer op, ik zie nog zijn geschokte gezicht als ik wegloop. Lieve collegaatjes zien mijn toch wel bedrukte gezicht en vangen me op, 2 stampen er op hoge poten naar de kantine om de meneer even lik op stuk te geven en ik……ik ben geschokt! Stil door de onbeschoftheid van onbekenden, mensen die ervan uitgaan dat je kinderen zomaar even krijgt, dat het je eigen keus is als ze na een jaar huwelijk niet komen. Dat mensen niet het fatsoen hebben om hun mond te houden! Dat mensen alles tegen onbekenden menen te kunnen zeggen.

Ik hoop dat deze meneer “gladde glibber” van deze ervaring heeft geleerd dat iemands kinderwens een privézaak is en dat de beslissing om wel of niet zwanger te willen raken ook zeer persoonlijk is. Eigenlijk hoop ik dat alle mensen zich dat gaan beseffen ;).

 

Bonsje

Sharing is caring!